Nicola Malermi: Malsamoj inter versioj

'''Malervi''', aŭ Malermi, Niccolò intersas enciklopediojn pro traduko al la itala de la integra Biblio fidele spurante la VugatonVulgaton. Vere tio ne multe famiĝus la venecia monahĥomonaĥo se tio ne estus okazinta en 1471: do tuj post la invento de mekanika preso per movaj karaktroj fare de [[Gutenberg]], senscie eble ke mem tiel gajnis la famon de unua, kun la germana Johano [[Mentelin]] kiu presigis la tutan germanigitan biblionBiblion en 1460 (pri tiu verko, plurfoje eldonita, ankoraŭ konserviĝas 28 ekzempleroj), vulgarigisto de la Biblio en Eŭropo. Saman mencion, tamen, meritas ankaŭ la hispana tiujacenta (1478) traduko zorge de [[Romeu de Sabruguera]].

Vere jam ekzistis partajbibliaj partoj vulgarigitaj, en diversaj eŭropaj novaj lingvoj, sed la kompleta kaj novsiasteme presa ankoraŭ ne. Pri partaj tradukoj ekzistis certe multaj, aparte verke de komunumoj foje kontrastaj al la Granda Eklezio, kiu, pro ilia tendenca kaj distordiga vulgarigo, kontrastis kaj eĉ detruis. Estos, pro la sama motivo, la [[Trenta Koncilio]] kiu malpermesos presadon de tradukita Biblio, aŭ ties eroj, sen la permeso de la ekleziaj aŭtoritatuloj. Tamen, da bibliaj eroj tradukitaj, en katolikaj komunumoj, en la dekdua, dektria, dekkvara kaj dekvina jacentoj konserviĝas, en la muzeoj kaj biliotekoj, plurmiloj diverslingve, itale, france, angle, hispane, portugale, germane kaj alie.

La italigita [[Vulgato]] de MalerbiMalervi havis plurdekojn da represoj (11 en la sama jarcento, 28 en la du sinsekvaj) kaj hodiaŭ konseviĝas nur kvin ekzempleroj taksataj inkunabloj, kiuj ankaŭ interesas linvgoeploristojn pri evoluiĝo de la itala lingvo ĉar la tradukistaj gramatiko kaj vortaro kaj stilo estas miksadomiksaĵo de veneciaj dialektoj kun la tiuj de la famaj toskanaj humanistoj.

La unua Vulgato presita (1455) ekscitis ĉie deziron presigi la propraligvan tradukitan. Krom tiu de Malerbi.Malervi, en la Itala, sekve, aperis aliaj famaj tradukoj de la Vulgato, tiu de la protestanto Johano Diodati (1608) kiu presigis en GenevoĜenevo kaj trovis nemalbonan akcepton eĉ en katolikaj medioj, kaj tiu de Antonio Martini (1771) kiun helpis, en la hebrelingvaj partoj, rabeno [[Terni]].