'''Svisa Esperanto-Junularo de Svislando''' (mallongigo '''SEJ'EJS') estis jure sendependa junulara organizaĵo de [[Svisa Esperanto-Societo]]. Ĝi estis fondita en [[1951]]. Ĝis [[1978]] SEJEJS organizis ĉiujarare la ''Skiferiojn en Adelboden''. La motoroj de SEJEJS estis [[Glaude Gacond]], [[Bruno Graf]], [[Max Abegg]] kaj aliaj. En [[1956]] SEJEJS organizis la unuan svisan Esperanto-junularan semajnfinon en [[Soloturno]]. En la [[1980-aj]] jaroj SEJEJS travivis krizon pro generaciŝanĝo. JES en tiu-tempo estis aktiva praktike nur en Romandio. La tiamaj gvidantoj [[Andreas Bickel]] kaj [[François Mottet]] pasis sian aĝlimon, dum venis novaj fortoj en [[Alemanio]]. En 1979 al JES aliĝis [[Dietrich Michael Weidmann]], kiu sekve tuj reprezentis JES en la komitato de TEJO. Sub li en Alemanio kreiĝis novaj aktivecoj. Tamen la kontaktoj kun la malnovaj aktivuloj en Romandio apenaŭ ekzistis, kaj tiel en somero [[1981]] en neregulkonvena kunsido Andres Bickel kaj François Mottet deklaris la malfondon de JES. Dietrich Weidmann tion eksciis per telegramo dum li reprezentis JES en la komitatkunsido en Oaxtepec en [[Meksiko]]. Tuj post sia reveno Weidmann kun [[Ueli Haenni]], [[Chantal Gacond]] refondis la junularan Esperanto-organizaĵon en Svislando, oni tamen decidis ne kontesti la malfondon de SEJEJS, sed krei jure novan organizaĵon elektante la nomon [[Junularo Esperantista Svislanda]], kiu donis la pozitivan mallongigon [[JES]].
