Baktria kamelo: Malsamoj inter versioj

}}

La '''baktria kamelo''' (''Camelus bactrianus'') el la ordo de [[parhufuloj]] kaj familio de [[kameledoj]] sin trovas en la regiono de [[Tarim-baseno]] de [[Ŝinĝjang]] ĝis [[Cajdam-baseno]] de [[Ĉinghaj]] de Ĉinio kaj oriente ĝis Mongolio. Ĝi kun du ĝiboj sur la dorso havas malgrandan kapon, longan kolon, longajn krurojn kaj parhufajn piedojn. La ĝiboj de la sovaĝa baktria kamelo estas malpli grandaj ol tiuj de la hejma, ĝia korpo longa, kaj ĝia hararo mallonga. La kamelo havas densajn okulharojn kaj la naztruoj havas valvon, pro tio ĝi taŭgas por vivi en dezertoj. Ĝi estas nomata boato de dezerto. Frue antaŭ 800 a. K. ĝi estis jam dresita.

La sovaĝaj kameloj vivas unuope, pare aŭ 4-6-ope. La kamelo estas varm-malvarm-eltena kaj povas ne trinki longan tempon. Sed unufoje ĝi povas trinki 57 litrojn da akvo. Ĝi manĝas preskaŭ ĉiujn vegetajojn kreskantajn en dezertoj kaj duonsekaj regionoj.

 

 

La sovaĝa baktria kamelo estas la prapatro de la hejma kamelo. Ĝia nombro estas tre malgranda. En la pasinteco oni opiniis, ke ĝi jam neniiĝis en la tero. Sed en la 50-aj jaroj de la 20-a jarcento ĝi estis retrovita. Laŭdire, nur Ĉinio bredas unu sovaĝan kamelon en zoologia ĝardeno (1987). Tio plene montras rarecon de la sovaĝkamelo.

 

{{Commons|Camelus bactrianus}}