Dunstano: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Cayley (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 5:
==Frua Vivo==
Ĉe [[Abatejo Glastonbury]], kiu estis parte ruina, irlandaj monaĥoj instruis lin. Pro sia klereco li estis alvokata al la domanaro de sia onklo [[Athelm]], antaŭe episkopo de Wells kaj nun ĉefepiskopo de Canterbury. Poste li eniris la domanaron de Reĝo [[Athelstan]], kies favoron li baldaŭ gajnis. Tio altiris la ĵaluzon de korteganoj, kiuj komplotis kontraŭ li, akuzante lin pro sorĉado. Athelstan komandis lin foriri de la kortego: dum Dunstan estis eliranta de la palaco, liaj malamikoj atakis lin kaj ĵetis lin en kloakputon. Malfacile li elgrimpis kaj iris al la domo de amiko antaŭ ol vojaĝi al Winchester, kie li eniris la domanaron de alia onklo, Alphege la kalva, episkopo de la diocezo. Tiu klopodis persvadi lin iĝi monaĥo, sed nur post grava malsano Dunstan konsentis, kaj eniris Abatejon Glastonbury. Tie li laboris kiel arĝentaĵisto kaj kopiisto. Li estis ankaŭ sperta muzikisto. Li iĝis konsilisto de Aethelflaed, nepino de Athelstan, kaj heredis de ŝi
==Abato de Glastonbury==
Linio 13:
==Regado de Edred==
En 946 Edmundo estis murdata kaj [[Edred (Anglio)]] iĝis reĝo. Ties politiko estis fari pacon kun la danoj kiu regis la nordon de Anglio, kaj
==Regado de Edwy==
En 955 Edred mortis kaj [[Edwy]] iĝis reĝo. Sekvis
En 957 la senjoroj de [[Mercia]] kaj [[Northumbria]] ribelis kontraŭ Edwy, kaj nomumis lian fraton [[Edgaro (Anglio)|Edgaron]] reĝo. Ili invitis Dunstan reveni en Anglion, kaj [[Sankta Oda de Canterbury|Oda]], ĉefepiskopo de Canterbury (kiu subtenis la ribelon), nomumis Dunstan episkopo, donante al li la diocezon de [[Worcester]] en 957. La sekvantan jaron Dunstan iĝis episkopo de [[Londono]].
==Ĉefepiskopo de Canterbury==
Post la morto de Edwy en 959, Edgaro nomumis Dunstan ĉefepiskopo de Canterbury, kaj denove Dunstan estis ĉefkonsilisto de angla reĝo. Tamen unue Dunstan rifuzis kroni Edgaron pro lia forrabo de monaĥino de Wilton nomata Wulfthryth, kiu revenis al Wilton. Edgaro kroniĝis nur en 973, ĉe [[Bath]]: Dunstan elpensis riton kiu estas la fonto de la
Dunstan daŭre reformis la anglan eklezion. Estis reformado de la monaĥejoj kaj forpelo de iuj monaĥoj de nobela deveno kiuj ne konformis al la benediktanaj reguloj. Aldone, Edgaro donis al monaĥejoj bienojn poseditajn de nobelaj familioj.
En 975 Eduardo mortis, kaj ne estis klare kiun li deziris por heredi la anglan tronon -
En marto 978 Eduardo estis murdata. Dunstan kronis lian duonfraton [[Ethelred la Malpreta|Ethelred la Malpretan]]. Li partoprenis la solenan
{{DEFAULTSORT:Dunstan, Sankta}}
|