La desuprefrapa mekaniko prezentas apartaĵon en la konstruhistorio de piano, kiun elprovis komence la vienaj [[piankonstruisto]]j [[''Andreas Streicher]]'' kaj [[''Nannette Streicher]]'', samkiel poste la berlina piankonstruisto [[''Theodor Stöcker]]''. Ĉe tiu la marteloj trafas desupre sur la horizontale pasantaj kordoj. La avantaĝo konsistas el tio, ke la marteloj ekfrapas la kordojn en la direkton de la [[ponto (kordinstrumento)|ponto]] kaj de la [[resonplanko]] kaj ne for de ili, tiel ke rezultas pli alta efikeco inter fortelspezo kaj sonrezultaĵo. Malavantaĝas tamen, ke la marteloj ne povas refali en la ripozlokon pro gravito, sed devas esti reprenitaj helpe de risortmekanismo. Krome desurpefrapadesuprefrapa mekaniko kondiĉas pli komplikan aranĝadon de la [[agordoŝraŭbo]]j, kio malfaciligas la [[agordoj (muziko)|agordadon]].
