Pianego: Malsamoj inter versioj

La ludmekaniko de pianego transmisias la forton de la klavo sur martelo, kiu ekfrapas la kordojn. La marteloj konsistas el ligna kerno kaj sub streĉo muntita sur tiu presita feltotavolo el longfibraj lanfadenoj; ili ekfrapas la kordojn ekde malsupre. La dampiloj estas forlevitaj de la kordoj mallonge antaŭ la ekfrapo. Post malprenado de la klavoj ili revenas en la elirpozicion kaj per tio dampas la tonon. La partoj de la pianegomekaniko estas faritaj el karpeno, acero, betulo, tavolligno kaj parte ankaŭ el plasto. Unuan fojon en la historio ĉ. 1700 [[Cristofori]] enkonstruis en klavicenmekanikon ledotegitajn marteletojn anstataŭ plumtubaj plukiloj, tiel ke oni povis ludi mallaŭte (it.: piano) kaj laŭte (it.: forte): Jen naskiĝis la fortepiano. Poste nur en 1825 [[Sébastien Érard]] faris pluan evolupaŝon en la pianomekaniko kaj konstruis la t. n. ripetmekanikon, je kiu ĉe la „martelruleto“ samtempe alkuŝis la „puŝlameno“ kaj la „latero“, kio ebligis rapidan tonripetadon kun minimuma klavomovo. Ĉi tiun econ ne havas mekanikoj de starpianoj, sed nur vostpianoj. Ekde Erard ja okazis unuopaj plibonigoj de la mekaniko, sed neniu grava evolupaŝo.