Kiel registrite je 18:37, 25 maj. 2009 redakti Ptbotgourou (diskuto \| kontribuoj) 16 076 redaktoj e roboto aldono de: sl:Postenje ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 10:39, 14 jun. 2009 redakti malfari Ŝak (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 505 redaktoj →‎Bahaa Kredo Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 32: Por la bahaanoj la fasto ĉefe estas tempo de meditado kaj preĝado, de spirita revigliĝo, dum kiu ili klopodas strebi al la necesaj reordigoj en sia persona vivo, al la renoviĝo kaj al la revigliĝo de la spiritaj fortoj, kiujn ĉiuj posedas. Ĝia signifo kaj celo estas baze spirita kaj nevolaj lezoj de la fastoreguloj ne nuligas la faston. ''[['Abdu'l-Bahá]]'' diris : <blockquote> "Fasto estas simbolo. Fasto signifas [[abstinado]]n de voluptaj deziroj. Korpa fasto estas simbolo de tiu abstinado, kaj estas memorigilo. Tio estas, kiel homo sin detenas de korpaj apetitoj, li devas ankaŭ ~~sindeteni~~deteni sin de mem-apetitoj kaj mem-deziroj. Sed nura sindeteno de manĝo havas nenian influon je la spirito. Ĝi estas nur simbolo, nur memorigilo. Alie ĝi havas nenian valoron. Tiucela fasto ne signifas kompletan abstinadon de manĝo. La regulo de la vivo koncerne manĝon estas : manĝu nek tro multe nek tro malmulte. Modereco estas necesa. En Hindujo estas sekto kies anoj praktikas ekstreman abstinadon, kaj iom post iom malpliigas sian nutraĵon ĝis fine ili preskaŭ nenion manĝas. Sed ilia intelekto suferas. Homo ne estas kapabla servi al Dio per la cerbo aŭ korpo se li estas malfortigita pro manko de nutraĵo. Li ne povas vidi klare." ([http://bahaaeligo.bahai.de/U-tekstoj/BNE-U11.htm "Baha'u'llah kaj la nova epoko"], citita de f-no ''E. S. Stevens'' en ''Fortnightly Review'', junio 1911 ) </blockquote> La formalaj reguloj de la [[bahaa fasto]] estas la jenaj:

Fasto: Malsamoj inter versioj