Mijazaŭa Kenĝi: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Sibazyun (diskuto | kontribuoj)
eNeniu resumo de redakto
Sibazyun (diskuto | kontribuoj)
e →‎Vivo: korekto de vortoj
Linio 8:
Poste li eksiĝis kaj inkliniĝis al verkado. En lia vivanteco, nur unu poemaro "Haru to Syura" kaj unu fabelaro estis eldonitaj, sed postmorte, pli da poemaroj kaj fabelaroj estis eldonitaj, kaj li fariĝis ŝatata poeto-fabelisto inter japanoj.
 
En 1926 li lernis [[Esperanto]]n, kaj lia renkonto kun esperantisto, finna ambasado [[RamstedGustaf John Ramstedt]], rezidanta en Japanio akcelis lian emon lerni ĝin.
 
Li amis sian hejmlokon, kaj la scenoj de liaj verkoj ofte estas en la fikcia loko ''Ihatov'' aŭ ''Ihatovo'', kiu devenis de Iŭate. Tiu aldono de '-o' al la fikcia loknomo kredeble estas influo de esperanta finaĵo de [[substantivo]].
Lin interesis Esperanto. Liaj provis traduki kelkajn el siaj verkoj en Esperanto, sed ili estis trovitaj nur en 1953. Li cetere uzis en sia verko multajn vortojn, influitajn de Esperanto. Post lia morto oni tradukis liajn verkojn en Esperanton.
influita de Esperanto. Post lia morto oni tradukis liajn verkojn en Esperanton.
 
Spirito de liaj verkoj: kenjiKenji, kiu esti [[budhisto]], sentis, ke ĉiuj vivantaĵoj estas kiel fratoj, kaj ke maleblas al personoj atingi veran feliĉon ĝis tiam ili ne pricelas tiom egale la feliĉon de ĉiuj kaj ĉiaj aliaj vivantaĵoj samtempe. Je Kenji tio ne estis nur ideo: dum li vagis sur montetoj kaj kampoj, li ofte forgesis sin tute en kontempli al bestoj, plantoj, ŝtonoj, vento, nuboj, ĉielarkoj, steloj. li trovis ĝojon simpatiante je la natura mondo. Tial liaj historioj estas plenaj per ĉiaj estaĵoj, kiuj rilatas nature kaj frate.
 
==Verkoj==