André Gorz: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 31:
Dum, ke li pluprilaboras teorion pri revoluciaj reformoj en "''Le Socialisme difficile''" ([[1967]]) ( = La malfacila socialismo) kaj "''Réforme et révolution''" ([[1969]]) ( = Reformo kaj revolucio), la ribelo de [[Majo 1968 (Francio)|Majo 1968]] grave markas lin. Lia ekzistadisma vidpunkto pri socialismo samopinias kun la kontestema spontaneeco kiu denuncas kiel la variaj formoj de institucioj (Ŝtato, Lernejo, Familio, Entrepreno ktp) limigas la homan liberecon. La tezoj de [[Ivan Illich]] pri la eduko, la medicino kaj la abolicio de la [[salajro|sajlarata]] laboro venas en la kerno de lia pripenso : li publikigas en [[1961]] en ''Les Temps Modernes'' diskurson de tiu pesulo, kaj li renkontas lin en ''Nouvel Observateur'' en [[1971]], kiam tiu aperigas sian libron ''[[Ivan Illich#Verkaro|Deschooling Society]]'' (''La senlerneja socio''). Pli malfrue, liaperigas en la sama revuo resumon de ''[[Ivan Illich#Verkaro|Tools for conviviality]]'' (''La kunvivarto'', [[1973]]) sub la titolo "Libérer l'Avenir" (''Liberigi la Estontecon''). Lia ligeco kun la eks-[[pastro]] plifortiĝas en [[1974]] dum restado en [[Kalifornio]], el kio li tiras du artikolojn por ''Le Nouvel Observateur''.
Sed lia evoluo havas sekvojn. En ''Les Temps Modernes'', de kiu li estas eldona respondulo de [[1969]], siaj rilatoj malboniĝas, En aprilo [[1970]], lia artikolo "''Détruire l'Université''" (''Detrui la Universitaton'') estigas la foriro de Pontalis kaj de Pingaud. Li ankaŭ denuncas la [[Maoismo|maoisman]] emon de la ĵurnalo ek'de [[1971]], kaj, en [[1974]], makonsento pri numero temanta pri la itala grupo [[Lotta Continua]] estigas lia maldungo el la komitato. Tio markas lia malproksimiĝo de Jean-Paul Sartre. En ''le Nouvel Observateur'', kvankam forŝovita el la pri-ekonomika rubriko, li daŭrigas kampanjon kontraŭ la nuklea industrio, kiu kuntrenas
Li iĝas iom post iom granda figuro de la radikala [[naturprotektismo]]. Li trovas en la ekologia ĵurnalo "''Le Sauvage''" (''la sovaĝulo'')
Tra kontraŭ-[[Ekonomiko|ekonomika]], kontraŭ-[[Utilismo|utilisma]] kaj kontraŭ-[[Produktismo|produktisma]] penso, li ligas tiun rifuzon de la kapitalisma logiko de akumulo de krudmaterio, energio kaj laboro al kritiko de la konsumismo, kritko pliigata post lia lego de la raporto de la [[Roma Klubo]] pri la limoj de la konsumo. La influo de [[Louis Dumont]] aperas lia vidpunkto pri la marksista tradicio estiel priekonomika penso, samkiel la liberala tradicio. Lia opono kaj al la [[Hedonismo|hedonisma]] kaj utilisma [[individuismo]] kaj al la materiala kaj pruduktista [[kolektivismo]] spegulias la gravecon, kiun havas siaopinie la valoroj de la persono. Lia defendo de la individua memstareco kaj lia pripenso pri ekologio estas por li sama afero. Kun Ivan Illich, kaj kontraŭ la "''ekolocentristoj''", li defendas medion, kiun li larĝasense konceptas kiel homa medio.
== Notoj kaj referencoj ==
| |||