Kiel registrite je 13:48, 7 jul. 2009 redakti Joliejoker (diskuto \| kontribuoj) 312 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 15:56, 8 jul. 2009 redakti malfari Joliejoker (diskuto \| kontribuoj) 312 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 39: }} '''Diabolik''' estas [[komikso\|bildstria karaktero]] kreita de la [[Italio\|italaj]] [[Angela Giussani\|Angela]] kaj [[Luciana Giussani]] en [[1962]], kaj eldonita en Italio de [[Astorina]]. ==Antaŭ Diabolik== Kun la unua parto de ''La vieille fille'' de [[Honoré de Balzac]], aperinta en la ''feuilleton'' (la suba parto de la unua paĝo) de la ĉiutaga franca ĵurnalo ''La Presse'', la literaturo – ĝis tiam rezervita nur al tiuj, kiuj povis permesi al si la lukson aĉeti librojn – povis finfine eniri en ĉiujn hejmojn je la malalta kosto de ĵurnalo. Tre frue ''roman feuilleton'' atingis sian idealan sistemon per historioj, kiuj rakontis la sociajn plagojn kaj la kontraŭdirojn de la realaĵo, en kiu kunvivis riĉuloj kaj mizeruloj, ĝentilhomoj kaj "uloj abomenaj, teruraj, kiuj svarmas en tristaj kloakoj same kiel reptilioj en kotejoj". Novaj herooj baldaŭ aperis, preferataj de la legantoj malgraŭ, kaj verŝajne dank’ al, iliaj malbonagoj: ''Sir William de Kergaz'', lia favorato ''Rocambole'', ''Zigomar'' kaj fine ''Fantômas'', majstro de la krimo kaj sinjoro de la tenebro. Fantômas, kun sia kruela kaj imagriĉa fantazio, havis sensacian sukceson; kaj estis ĝuste unu el liaj rakontoj, kiun Angela Giussani trovis forgesitan en trajno.<ref>De Balzac al Diabolik, el Diabolik (2009, projekto RoMEo)</ref> Linio 45 ⟶ 51: Angela Giussani ĝin kreis observante ĉiutage laboristojn kaj oficistojn, kaj pensante ke komikso en poŝa formato estus facile legebla atendante [[trajno\|trajnon]] kaj dum la vojaĝo, por poste esti reponita en la poŝo. Por pli bone koni gustojn de eblaj legontoj, ŝi starigis enketon inter ili kaj malkovris ke plejparto ŝatis [[krimrakontojn]]; laŭ la tradicio, tamen, la vera inspiro al ŝi venis trovante en trajno libron pri la franca [[Fantomas]]. Naskiĝis tiel la "Diabolika formato" ((12 x 17 cm), kiu poste estis uzita de multaj aliaj samtipaj eldonitaĵoj. La poŝa formato helpos al la neantaŭvidebla sukceso de la rolulo Diabolik. La unua numero, publikigita la 1an de [[novembro]] [[1962]], titoliĝis "Il Re del Terrore" (= ''La Reĝo de la Teroro''). Ĉe sia debuto, Diabolik ~~estas~~estis ~~senkompata~~fascina ~~ŝtelisto~~tenebrulo, ~~preskaŭ~~kun ~~ĉiam~~la ~~venkanta~~aspekto de la fama aktoro Robert Taylor, malbona kaj senskrupula, risk-ŝatanto, tute aŭtentika krim-geniulo.<ref>De Balzac al Diabolik, el Diabolik (2009, projekto RoMEo)</ref> ~~Komente~~Komence fianĉita al Elizabeta ~~Gay~~Gei, en la tria numero renkontas la belegan Eva Kant, kiu fariĝos lian vivkunulinon. Ilia konstanta celo estas ŝteli monon kaj juvelojn. Neniun moralan malhelpon ili havas, ĉar ofte iliaj viktimoj estas riĉaj familioj, bankoj aŭ aliaj ĵusriĉiĝintaj krimuloj. Ĉiam ili agas ege profesie. Ilia gajno utilas al luksa vivo kaj por financi novajn kaj komplikaj metodoj por estontaj ŝteladoj. Linio 59 ⟶ 65: Dum la komiksa internacia foiro "Lucca Comics & Games 2008", la esperantisto Nicola Morandi sugestis al Daniele Binaghi, projektestro de [[projekto RoMEo]], esperantigi novan (post [[Rat-Man]]) komikson italan: Diabolik. Kiam kontaktita, la direktoro de la itala eldonejo Astorina, posedanto de la aŭtorrajtoj, Mario Gomboli, tuj entuziasme akceptis kaj decidis subteni la proponon. IEJ, kiu jam estis kuneldoninta Rat-Man, kaj IEF, kies IEJ estas junulara sekcio, akordiĝis por kuna eldono, fare de Edistudio, esperantista eldonejo el [[Pizo]], Italio. Post kelkaj monatoj, la teamo de projekto RoMEo denove kuniĝis, kaj post du monatoj da laboro aperis, en julio 2009, la dua komikso de la serio: "Diabolik, la Reĝo de la Teroro". ==Aliaj medioj== Al Diabolik estis dediĉitaj, interalie: * filmo, en 1968, kun John Phillip Law, Marisa Mell kaj Michel Piccoli * muzikaj videofilmetoj (ekz. "''Body Movin’''" de ''Beastie Boys'' kaj "''Amore impossibile''" de ''Tiromancino'') * sonlibroj * videoludo ("''Diabolik: The Original Sin''") ==''Diabolik Club''== En 1996 naskiĝis – danke al tri amikoj el [[Modena]] – la "''Diabolik Club''", kiu baldaŭ ricevis la rajtigon de Luciana Giussani, tiel fariĝante la oficiala "''fanklubo''" de la malhela heroo. Ĝiaj anoj, kolektantoj kaj simplaj legantoj, estas precipe el Italio, sed ankaŭ el aliaj eŭropaj landoj, kaj ankaŭ el Kanado, Ĉilio, Eritreo kaj Usono. Danke al la klubo kelkaj el ĝiaj anoj povis prezenti siajn ideojn por rakontoj pri Diabolik, kiujn la redakcio de Astorina ŝatis kaj transformis en verajn komiks-rakontojn. Nuntempe, la klubo eldonas gazeton “Gazzetta di Clerville” kaj strikte kunlaboras kun Astorina por realigi komikslibretojn kaj specialajn eldonaĵojn, rezervitajn al la klubanoj.<ref>Pri ŝtelistoj kaj kolektantoj, el Diabolik (2009, projekto RoMEo)</ref> Linio 68 ⟶ 90: * [http://www.esperanto.it/ Oficiala retejo de IEF (Itala Esperanto-Federacio)] * [http://iej.esperanto.it/ Oficiala retejo de IEJ (Itala Esperantista Junularo)] == Notoj kaj referencoj == <references /> <!-- Helpo : http://eo.wikipedia.org/wiki/Helpo:Referencoj kaj piednotoj --> [[Kategorio:Bildliteraturo]]

Diabolik: Malsamoj inter versioj