Camilo José Cela: Malsamoj inter versioj

 

Cela komencis sian literaturan karieron verkante poemojn kiam li ankoraŭ ne aĝis dudek jarojn. Post [[La familio de Pascual Duarte]], romano kiu subite famigis lin en [[1942]], Cela publikigis en la sekvanta jaro ''Pabellón de reposo'' ("Ripoz-pavilono"), lirika kaj elegia serio da viv-impresoj de ftizulo en [[sanatorio]]. Lia tria romano titoliĝas ''Nuevas aventuras de Lazarillo de Tormes'' ("Novaj aventuroj de Lazarillo de Tormes") speco de modernigo de la [[prototipo]]j de la kruda mondo pikareska. Sekvis poste ''Viaje a La Alcarria'' ("Vojaĝo al La Alcarria") aŭ rakonto pri vagado tra mizeraj kampoj kaj vilaĝoj de stepeca regiono en la centra [[Hispanio]]; ''La Colmena'' ("La Abelujo") unu el liaj plej ŝatataj libroj, realisma priskribo de la individuaj vivoj de homoj sencelaj, frustritaj aŭ morale kriplaj loĝantaj en la [[Madrido]] post-milita; ''La Catira'' ("La Blondulino"), vasta, impona panoramo de la [[Venezuelo]] kaj de ties temperamenta gento. Inter aliaj verkoj, menciindas ankaŭ: ''Mrs. Caldwell habla con su hija'' ("S-ino Caldwell parolas kun sia filino"), ''San Camilo, 1936'' ("Sankta Camilo, 1936") kaj laste ''Mazurca para dos muertos'' ("Mazurko por du mortintoj"), kiu recivis en [[1984]] la Nacian Premion Literaturan. En la jaro [[1989]] li gajnis la [[Premio Nobel de Literaturo|Premion Nobel de Literaturo]].

[[et:Camilo José Cela]]

[[eu:Camilo José Cela]]

[[fi:Camilo José Cela]]

[[fr:Camilo José Cela]]