Karl Schulze: Malsamoj inter versioj

Schulze naskiĝis kiel tria filo de bakisto. Jam kiel lernejano li forte interesiĝis pri fremdaj lingvoj, kaj eĉ konatiĝis kun la lingvo Esperanto. Tamen, pro sia malbonaŭdo, li ne kuraĝis plistudadi fremdlingvojn post la abiturienta ekzameno en [[1930]]. Anstataŭe li elektis juron kaj entrepren-ekonomikon kaj finis siajn studojn kun jura doktoriga disertacio en la universitato de [[1938Lepsiko]] pri kontroloj de bankoj je la [[16-a de novembro]] [[1935]]<ref>[http://stabikat.sbb.spk-berlin.de/DB=1/SET=4/TTL=111/SHW?FRST=117 Die Aufsicht über die Kreditinstitute] nach dem Reichsgesetz vom 5. Dezember 1934 (RGBl. I S. 1203). [[Dresden]]: Dittert 1935, 84&#160;p.</ref>.

En la postaj jaroj li laboris en la saksia urbo [[Chemnitz]] [kemnic] kiel oficisto en disktrikta konsilantaro. En [[1939]] li edzinigis sian kuzinon [[Käthe Knoll]], kun kiu li poste havis du filinojn. LiDum la [[Dua mondmilito]] li devis servi ĉe la orienta fronto (1942-1945), kaj post la milito li eklaboris kiel [[masonisto]]. Por trovi kontraŭpezon al tiu korpe pena laboro li intense studis la rusan lingvon, kaj laŭ la opinio de lia filino, [[Barbara Krone]] el [[Berlino]], verŝajne tiu ĉi intenseco ankaŭ helpis al li interne prilabori kaj emocie transvivi kelkajn militajn travivaĵojn. Ekde [[1951]], Karl Schulze laboris dum 22 jaroj en la jura fako de ŝtata oficejo. En [[1952]], li translokiĝis al [[Berlino]], apud la profesio laboris kiel tradukisto de la rusa, kaj krome dum iom da tempo okupiĝis pri la rumana kaj la ĉeĥa lingvoj.

En [[1965]], post la oficiala permeso de organizita laboro por Esperanto en [[Germana Demokratia Respubliko]] (GDR), komenciĝis lia tre intensa okupiĝo pri tiu ĉi lingvo. Li vizitis kurson, partoprenis en aranĝoj, prelegis, skribis artikolojn kaj recenzojn, kiuj aperis (precipe en la periodaĵo "[[Derder esperantist]]") kaj multela tradukis.GDR-eldono Laŭde la"Paco" eldiroj- de lia familio,ambaŭ li uzisestis siankonstanta libertemponĉefa ekskluzive por Esperantokunlaborinta. LaLi tradukakrome laborofariĝis okupismembro la plej grandan tempon dumde la lastajCentra dek ok jarojEstraro de liala vivo; unue tio estis mallongaj tekstoj, rakontojEsperanto-Asocio de GDR-verkistoj, sedkaj ankaŭaktivis verkojen dela [[Thomasloka Mann]]grupo kaj"Prenzlauer [[BertoltBerg" Brecht]]; sekvis kvar romanoj (de Berlino<ref>"[[Brunoder Apitzesperantist]]," [[Bertolt3/1983 Brecht]], [[Arnold Zweig]] kaj [[Thomas Mann]] – vidu la liston malsupre(119), kaj,p. kiel62.</ref>. lasta laboro, ambaŭ partoj de [[Faŭsto]] de Johann Wolfgang von [[Goethe]].

# '''1974''': [[Bruno Apitz]]: [[Nuda inter Lupoj]]. Romano. 480 paĝoj (Edition Leipzig, 1974)<br>

# '''1977''': [[Bertolt Brecht]]: [[Trigroŝa romano]]. Romano. 374 paĝoj (Edition Leipzig, 1977)<br>

# '''1999/2004''': [[Johann Wolfgang von Goethe]]: [[Faŭsto]]. Partoj unu kaj du. Dramo. Unua1-a eldono:eld. 208 paĝoj (Mondial Verlag, Berlin, 1999);, kaj208 duap.; eldono:2-a 568eld. paĝoj ([[http://www.librejo.com/libroj/beletro/tradukita/dramo/goethe-fausto-en-esperanto.html Mondial]], Novjorko, 2004, 568 p.])<br>

# '''2004''': [[Thomas Mann]]: [[Lotte en Weimar]]. Romano. Proks. 400 paĝoj (Mondial, Novjorko, 2004), 448 p.

Krome pli ol mil500 paĝoj da rakontoj, "moderna literaturo el GDR" (laŭ la nekrologo) kelkaj el ili aperis en GDR-eldonoj de la revuo de [[Mondpaca Esperantista Movado]] (MEM), "Paco", kaj en "der esperantist" (ekzemple poemo de Johannes R. Becher en n-ro 4/1981 (108), p. 89-90).

* '''1983''': Nekrologo de "CE [t.e. Centra Estraro] de [[GDREA]]" en "[[der esperantist]]" 3/1983 (119), p. 62.