Julia C. Isbrücker: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
+ strukturo + infoj + ekst. lig. + int. lig. + lit.
e arnaĝi --> aranĝi
Linio 16:
}}
 
'''Julia C. ISBRÜCKER''' (isbrüker) (naskiĝis la [[22-a de septembro|22-an de septembro]] [[1887]] en [[Rotterdam]] kiel Julia C. Dirksen, mortis la [[14-a de januaro|14-an de januaro]] [[1971]] kiel Julia Isbrucker]]) estis nederlanda esperantistino, Honora Membro de [[UEA]], membro de [[ICK]] kaj de la ekzamena komitato, prezidanto de la grupo en [[Hago]] kaj edzino de la vicprezidanto de UEA [[J. R. G. Isbrücker|Johannes Rijk Gerardus Isbrücker]]. Post la dua mondmilito la geedzoj skribis sian nomon sen tremaoj (do ''Isbrucker'', la prononco restis la sama).
 
==Esperanta agado==
===Antaŭ la dua mondmilito===
Isbrücker estis Esperantistino de [[1909]], baldaŭ poste ŝi verkis kun sia frato bonan lernolibron. Eksterordinare grava por la plua evoluo de la movado estis ŝia iniciato inviti la [[12-a UK|12-an Universalan Kongreson]] en [[1920]] al Hago, en tempo, kiam post la [[unua mondmilito]] estis malfacile trovi taŭgan urbon por arnaĝiaranĝi la Universalan Kongreson.
 
Ŝi organizis la internacian Interreligian Konferencon en Hago [[1928]], fondis kun [[Cseh|Andreo Cseh]] la Internacian Cseh-instituton en 1930 (poste [[Internacia Esperanto-Instituto]]). En ĝia kadro ŝi organizis sennombrajn kursojn, seminariojn, prelegvesperojn, vojaĝojn ktp.
Linio 62:
[[Kategorio:Mortintoj en 1971]]
[[Kategorio:Nederlandaj esperantistoj]]
[[Kategorio:Honoraj membroj de UEA]]