Gregorio la 7-a: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Gregoro la 7-a alinomita al Gregorio la 7-a: La aliaj papoj estas Gregorio
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
'''GregoroGregorio la 7-a''' - naskiĝinta Ildebrando de Aldobrandeschi el Soano ([[Toskanio]][[Italio]]) ĉirkaŭ en 1020, kaj forpasinta la dudekkvinan25an de majo [[1085]]) estis [[papo]] de la [[Katolika Eklezio]] ekde la 22-a de aprilo [[1073]] ĝis la morto.
 
==Vivo==
 
Li translokiĝis al [[Romo]], eble, en 1028 kie li estis instruita kaj edukita ĉe patra onklo abato de la monaĥejo Sankta Maria ĉe Aventina Monto. Sekvinte (1046) al Germanio la enprizonigitan papon GregoronGregorion la 6-an, post ties morto li decidis monaĥiĝismonaĥiĝi ĉe [[monaĥejo de Cluny]] ([[Francio]]), kie perfektigis sian pristudan preparon kaj kie, pro sia devoteco kaj grava prudento, li estis alte estimata precipe de estonta papo [[Leono la 9-a]]. Kun la permeso de tiu ĉi li revenis monaĥe servi en la ekstermurega monaĥejo Sankta Paŭlo en Romo, kie li estis elektita abato. Nemulte poste, li estis promociita [[Kardinalo]] de Sankta Roma Eklezio kaj oficis sub la papoj [[Leono la 9-a]], [[Viktoro la 2-a]], [[Stefano la 9-a]], [[Nikolao la 2-a]] kaj [[Aleksandro la 2-a]], de kiuj ricevis taskojn de papa delegito en multaj gravegaj internaciaj aferoj en Francio kaj Germanio.
 
==Papado de Gregoro la 7-a==
 
Post la morto de Aleksandro la 2-a li estis unuanime levita al la Sanktapetra Sojlo sin nomigante per simbola nomo de Gregoro''Gregorio'', honore al la papo enprizonigita. Lia programo puŝis lin defendi ĉiuforte la liberon kaj sendependecon de la eklezio fronte la sekularaj povoj entrudiĝintaj en la regadon de la eklezio per proprainiciata elektigo ka enocifigo de la episkopoj. Tio enkondukis al konflikto kun la romia imperiestro [[Enriko la 4-a]]: fama estas la malsupreniro (1074) de tiu lasta al [[Canossa]] (Tuskanio[[Toskanio]]) por repaciĝi kun la papo kiu lin eskomunikis kaj liberigis liajn subulojn el ĵuro feŭde obei pro la imperiestra (subtenita de kelkaj espiskopoj) decido depapigi la saman GregoronGregorion la 7-an.
 
Famega, kaj riĉa je konsekvencoj, estas lia dekreto, poste nomita [[Dictatus papae]], en kiu estas listigitaj iuj rajtoj de la eklezio fronte al la ŝtataj povoj.
Rilate tiun lukton, diratan ankaŭ [[investitura polemiko]], inter la papo, serĉanta absolutan sendependon por la tuta eklezio, kaj la imperiestro serĉanta monon el la investituroj por funkciigi la ŝtaton, laŭ historiistoj kaj opiniistoj, io ekscesis kvankam la papo devis evitigi ke la eklezio fariĝu ŝtata afero. Nur en la estontaj jarcentoj la ideoj maturiĝe klariĝos.
La finvivaj vortoj de Gregoro estis: “Mi ŝatis justicon kaj malŝatis maljusticon, por tio mi mortas en ekzilo”. Li mortis en [[Salerno]] (Italio), en kies katedralo oni ripozigis lian mortrestaĵon. Lin leviĝis al digneco de sanktulo papo [[Paŭlo la 5-a]] en 1606.
La kontrasto kun la romia imperio ne malhelpis, ke papo GregoroGregorio energie celus al reformo en la eklezio interalie favorante, kun precizaj normoj, la elekton de dignaj pastoroj en la regado de la diocezoj.
 
Papo antaŭa: [[Aleksandro la 2-a]], sekva papo: [[Viktoro la 3-a]].
 
 
==Ŝtato kaj Eklezio laŭ la politikaj konceptoj de GregoroGregorio la 7-a==
 
Vidu [[Dictatus Papae]]
 
 
==Voĉoj kunrelatajkunrilataj==
 
[[Dictatus Papae]]
 
[[Gregoria reformo]]
 
[[Investitura polemiko]]
 
==Bibliografio==
Linio 60 ⟶ 61:
 
[[Kategorio:Kristanismo]][[Kategorio:Laikismo]][[Kategorio:Sankta Romia Imperio]]
[[Kategorio:Papoj]]
 
[[af:Pous Gregorius VII]]