Robert Surcouf: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Xian (diskuto | kontribuoj)
Xian (diskuto | kontribuoj)
Linio 39:
 
== Surcouf, heroo de la maroj ==
[[Image:Surcouf.svg|200px|thumb|Nigra ĉevrono sur arĝenta fundo ŝarĝita per 3 oraj ŝeloj kun nigra kapumo ŝarĝita per pasanta ora leono. D'argent au chevron de sable chargé de trois coquilles d'or, au chef de sable chargé d'un lion passant d'or]]
En [[1801]], li revenis al [[Saint-Malo]], kaj M. B… opiniante lin sufiĉe riĉa, li edziĝis pro amo al tiu, por kiu li estis vivinta tiom danĝeradanĝeran vivovivon. Li povus vivi feliĉa en Saint-Malo ; sesed maristo ne facile rezignas pri la maro. Surcouf, ŝipekipisto kaj kapitano, faris novajn kampanjojn, sukcesajn kiel la antaŭaj. Surcouf, riĉa kaj estimata, ne restis longtempe senfara. Li estis gustuminta la maron, kiel diras la maristoj, kaj la tero ŝajnasŝajnis sengusta kaj monotona. Ĝiaj tempestoj, kaperoj, bataloj mankis al li; li deiris denove.
 
Poste, aliaj kaperistoj kaperos je lia servo.
 
Robert Surcouf estas fama pro sia agado de [[kaperisto]] (kies ĉefaĵo estis la kapto de la ŝipo ''Kent'', en la [[Golfo de Bengalo]]) kaj por sia mara militmetodo kontraŭ [[Britio]] preferanta la uzmilitoneluzmiliton al la intereskadraj bataloj. Post la paco kun Britio kaj dum partopreno en vespermanĝo kun siaj antaŭaj britaj malamikoj, unu el ili diris al li : « Fine, Sinjoro, konfesu ke vi, francoj, vi batalisbatalas por la mono dum ni, angloj, batalisbatalas por la honoro… » Surcouf respondis al li per trankvila voĉo : « Certe, Sinjoro, sed ĉiu batalas por akiri tion, kion li ne havas. »
Surcouf, estis ne nur brava maristo, li ankaŭ kapablis parole rebati. Por li, estis pli efikis sapei la ekonomion de la malamiko ol detrui ĝiajnties armitajn ŝipojn. Li mem financis la ekipadon de multaj malpezaj militŝipoj : [[l'Auguste]], [[la Dorade]], [[la Biscayenne]], [[l'Edouard]], [[l'Espadon]], [[le Ville-de-Caen]], [[l'Adolphe]] etkaj [[Le Renard (bateauŝipo)|le Renard]]
 
[[Napoléon Bonaparte|Napoléon]] mem venis en [[1803]] por konvinki lin akcepti komision de veselkapitano kaj komandon de eskadro, sed Surcouf rifuzis; necesas agnoski, ke li neniam havis disciplinosencon. PleantaPledanta por la atako de la komuniklinioj, eble li sukcesis konvinki sian kunparolanton, ĉar du jarojn poste, Napoleono starigis ekonomian blokadon de Britio; sed post la malvenko de Trafalgar, li ne havis alian eblecon. Tamen, la historio de la mara milito montras ke ''neniam'' la kaperado kaj la blokado de venkis superajn eskadrojn.
 
La Imperion venkitan, Surcouf faris plian heroaĵon. Saint-Malo estis okupita de la prusoj, li kverelis kun ilinili kaj duele defiis ĉiujn oficirojn de la regimento. La prusoj, sin konsiderantaj kiel ekspertoj pri sabro, neprudente akceptis la defion: Surcouf mortigis aŭ vundis la 15 unuajn sinsekve sed lasis iri la lastan (kiu estis la plej juna kaj verŝajne devis estis senkuraĝigita pro la spektaklo, kiun li ĵus estis spektinta) por atesti, ke ĉio okazis laŭregule. Post tempa malapero, Surcouf revenis ĉe si por vivi inter siaj familianoj.
 
La nomo de la riskema kaperisto estis la teruro de la brita komerco ĉirkaŭ [[Hindio]], kaj la brita registaro decidis plifortigi sian pozicion sur tiuj maroj per pluraj fregatoj. En 1813, Surcouf estis komissitakomisiita konduki al Francio la mlanovamalnovan fergaton ''[[le Charles]]'', kiun li estis aĉetinta al la registaro kaj ekipita en ''flûte''. Ĝi enhavis tre valoran enhavon. Li eskapis per sia memrego kaj lertaĵoj de la britaj ŝipoj kaj preskaŭ pereis enirante [[Saint-Malo]] ; sed lia frato savis la ŝipon.
 
La frato de la kapitano Surcouf, [[Nicolas Surcouf]], maristo riskema kiel li, estis lia adjunkto dum preskaŭ 15 jaroj, kaj kontribuis al liaj sukcesoj.
 
Surcouf dediĉis la lastan parton de sia vivo al komerca spekulado, precipe al la sklavokomerco, kiu fariĝis nova riĉaĵfonto. Estas kredite, ke liaj riĉaĵoj, je la fino de lia vivo valoris pli ol 3 milionojnsmilionojn da frankoj.
 
Surcouf mortis de kancero la [[8-an de Julio]] [[1827]] en kampardomo, kiu apartenis al li apud [[Saint-Servan]], kaj estis entombigita en Saint-Malo.
 
 
Surcouf estas konsiderata kiel unu el la plej lertaj maristoj de Francio. Timinda, netenebla sur ĉujĉiuj bordoj, dank'al li multaj britaj veseloj estis kaptitaj favore al la [[MonarkioMonarĥio]], de la [[Respubliko]], la [[Direktorio]], la [[Konsuleco]] kaj la [[Unua Imperio|Imperio]]. Li sukcesis en nur 5 jaroj ataki kvindekon da britaj kaj portugalaj ŝipoj.
 
Ankaŭ konsiderata kiel la inventinto de nokta ruzaĵo (kiun oni povas legi en la aventuroj de [[Barbe-Rouge]] en desegnobendo aŭ en la filmo ''[[Master and commander : De la alia flanko de l'mondo|Master and Commander]]'', en kiu la britoj rakontas, kiel ili estusestis volintavolunta finsolvi Surcouf) kiu konsistis en floseto, sur kiu oni metasmetis lanternojn por kredikredigi al siaj postkurantoj ke la ŝipo estasestis aliloke.
 
[[Image:Robert Surcouf.jpg|300px|thumb|Statuo de Surcouf en [[Saint-Malo]] fare de [[Alfred Caravaniez]] (fino 19-a jc.)]]