Jacques Lacan: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nokte (diskuto | kontribuoj)
Nokte (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 26:
==== Situacio kaj riskaĵoj ====
 
Objekto de la unua prelego de Lakã en unu kongreso internacia de psikanalizo, la stadio de la spegulo, akompanis lian penson dum lia tuta instruo. Lia granda artikolo de 1949 ''La stadio de la spegulo kiel la formisto de la funkcio de la Mi'' estas kutime konsiderata kiel centra. Sed Lakã komencis labori sur tion koncepton en 1936 kaj daŭrigis modifi ĝin ĝis 1960. Oni komprenas ke redukti ne estas ebla unun penson de dudek anoj al unu sola teorio. Estus do preferota paroli de stadioj de la spegulo. La enkonduko por ejemplo de la tri ordoj la Realo (fr : Réel), la Simboliko (fr : Symbolique) kaj la Imaginario (fr : Imaginaire) sive la invento de la objekto malgranda a (objet petit a) modifis tion koncepton, do oni devas ĝin reloki en la historio de la penso lakana kaj en liaj problemoj. Pensinta pri tio stadio Lakã problemis temojn nove: la naturo de la ego, la funkcioj - kelkfoje ne klare distingebla ĉe Freud - de la ego ideala kaj de la idealo de la ego, kaj fine la naturo de la narcisismo, decidiga punkto de la psikanaliza teorio.
 
==== La stadiojstadio de la spegulo ====
 
==== La stadioj de la spegulo ====
 
Lakã komencis labori sur tion koncepton en 1936 kaj daŭrigis modifi ĝin ĝis 1960. Oni komprenas ke redukti ne estas ebla unun penson de dudek anoj al unu sola teorio. Estas do preferota paroli de stadioj de la spegulo. La enkonduko por ejemplo de la tri ordoj la Realo (fr : Réel), la Simboliko (fr : Symbolique) kaj la Imaginario (fr : Imaginaire) sive la invento de la objekto malgranda a (objet petit a) modifis tion koncepton, do oni devas ĝin reloki en la historio de la penso lakana kaj en liaj problemoj.
La stadio de la spegulo dialektikas dun konceptojn : la korpo pro mem, la intuicio de la unuo de lia persono per la bebo, kaj lia reprezentaro, la kapableco de organizi tiojn bildojn kaj enloki sian en tia ordo. Lakã asertis la bebon anticipas sur lia unuo korpora ne ankau fiziologe plenumata per identiginta sia al lia bildo, unu bildo ekstera kiu li estas kapabla distingi de aliaj. Se la bebo distingas lian bildon de la aliaj, do li komprenas la distingon inter la bildo, kio estas la totalo de kio estas vidata, kaj la reprezento, la bildo kio estas anstataue de kio ĝi figuras. Mia bildo en la spegulo estas do un reprezento. Ĝi mostras al mi tion, kion mi ne povas vidi sen utiligi artifikon. Do oni povas komprendi unu unua distingo inter la mi (fr : Je), kiu vidi la sian bildon kaj kiu identigi sian al tio, kaj la ego (fr : Moi), la bildo al kio la bebo povas identigi sian.