Unua koncilio de Niceo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 9:
|-
|Agnoskata de
|[[Katolika Eklezio|Romkatolikoj]], [[Ortodoksa Eklezio|Ortodoksuloj]], [[Kopta Eklezio|Koptoj]], [[Armena Apostola Eklezio|Apostolaj Armenoj]], [[Luteranismo|Luteranoj]] kaj [[Anglikanismo|Anglikana Eklezio]]
|-
|AntauaAntaŭa koncilio
|[[Koncilio de Jerusalemo]]
|-
Linio 31:
|}
 
La unua [[Koncilio|Ekumena Koncilio]] estis celebrita en la [[jaro]] [[325]] en [[Niceo]] (nuntempe [[Iznikİznik]]), urbo en nuna [[Turkio]] kaj kunvokita de la romia imperiestro [[Konstantino la 1-a]], sub konsilo de la episkopo Sankta [[Osio de Kordovo]].
 
== Historia kunteksto ==
 
La celo de Konstantino estis la daŭra unuiĝo de la [[Romia Imperio]], en grava risko je dividĝo, unuigante la diversajn religiajn fakciojn kiu en tiu momento konfrontiĝis pro diversaj kredoj kaj doktrinoj de diversaj influigaj episkopoj el diversaj provincoj de la imperio. En tiu epoko ekzistis tri kristologiaj doktrinoj en la [[4-a jarcento]], kiu temis pri la rilatoj kaj naturo de la [[Jesuo Kristo|Filo]] respekte al la [[Javeo|Patro]]:
 
:* La unua kaj plej konata estis [[Arianismo]], de la elstara episkopo de Aleksandrio ([[Ario]]) kaj de [[Eŭsebio de Nikomedio]], kiu arde subtenis la ideon ke la Filo, kiu enkarniĝis en [[Jesuo Kristo|Jesuo de Nazareto]], estis la unusola filoFilo de Dio kaj pro tio Li havis komencon estinte la unua kreitaĵo, kaj konsekvence, li ne estis kun-eterna kun sia Patro, kiel defendis la protektitan episkopon de la reĝino [[Zenobia]], [[Paŭlo de SamosatoSamozato]].
 
:*La dua [[doktrino]], kontraŭa al la antaŭ, defendis la egalecon de la Filo kaj la Patro, ambaŭ la sama Dio ĉar ambaŭ havis la saman substancon (ομοουσιος - ''homoousios''), tio estas, kunsubstanco. La episkopo [[Aleksandro de Aleksandrio]] kaj lia sukceda [[diakono]], [[AtanasioAtanazio]], defendis ĉi tiun vidpunkton.
 
:*Poste disvolviĝis la tria, kiu estis inter la du antaŭaj, kaj kis sekvantoj estas ĝenerale konataj kiel ''duonarianoj''. [[BasilioBazilio de Anciro]] estis unu el la ĉefaj reprezentantoj. La duonarianoj kredis ke la Filo estis el simila substanco de la [[Patro]] (ομοιουσιος - ''homoiousios''), sed ne egale al la Patro.
 
Post la venko de la grupo kiu defendis la kunsubstanco, [[Ario]] estis konsiderata herezulo, pro lia neado akcepti la finan decidon de la Koncilion, kaj ekskomuniita kune kun aliaj du episkopoj.
 
== La Koncilio ==
[[Image:Nicaea icon.jpg|thumb|210px|Alegoria bildo pri la Unua Koncilio de Niceo.]]
Al la Koncilio ĉeestis pli ol tricent [[episkopo]]j. La [[Imperiestro]] elektis al [[Osio de Kordovo]], kiu oficiale reprezentosreprezentis lin, kaj la [[Papo]] [[Silvestro la 1-a]] sendis du romiajn pastrojn: Viktoro kaj Vicentius por la papa reprezentado. Preskaŭ ĉiu konciliaj patroj kondamnis la doktrinon de [[Arianismo|Ario]], kiu subtenis ke la Filo estis kreitaĵo de Dio. Tamen, la duonarianoj, kiuj estis la plimulto en la Koncilio, oponiĝis al la [[vorto]] ομοουσιος (el sama substanco), proponita de AtanasioAtanazio, ĉar li sugestis ke la Patro kaj la Filo estis la samo.
 
Finfine oni decidis favore al AtanasioAtanazio, proklamante ke[[ Jesuo]] estis ''kunsubstanca kun la Patro'' (ομοουσιον τω πατρι). Kun tiu ĉi formulo kiel bazo, estis redaktita la [[Nicea Kredo ]] en kiu resumiĝis la kristana doktrinaro, ĉefe tiu kiu rilatiĝas al Jesuo. Tiu simbolo aŭ kredo estis tuj proponata antaŭ la asembleo.
 
La imperiestro Konstantino deklaris ke tiuj kiuj ne akceptos la Nicean Kredon estos forpelitaj de la [[Imperio]]. Ario kaj Eŭsebio de NicomedioNikomedio ne subskribis la kredon kaj pro tio estis kondamnitaj al la ekzilo kaj bruligo de ĉiuj iliaj verkaĵoj. Tamen, Konstantino estis fine baptita de Eŭsebio de NicomedioNikomedio, kiu neniam perdis la ekleziajn rajtojn. Poste estis forigata la kondamno al la [[arianismo]] kaj [[Ario]] estis pardonata, kvankam subite forpasis en strangaj cirkonstancoj kiam denove oni redonos liajn ekleziajn privilegiojn.