Koncilio de Kalcedono: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 45:
== Eŭtiko ==
 
En [[444]], du jarojn post la morto de Cirilo, [[ĉefabato]] de [[Konstantinopolo]] nomata [[Eŭtiko]], komencis prediki ke la homa naturo de Kristo estis kiel sorbita pro la dia naturo, pro tio en la unuiĝo de ambaŭ naturoj nur povas ekzisti unu naturo. EutiquesEutiko proklamiĝis sekvanto de Cirilo de Aleksandrio; liaj tezoj arigis multajn sekvantojn, inter ili Dioskoro, sukcedinto de Cirilo en la seĝo de Alejandrio. La herezo de Eŭtiko nomiĝas ''monofizidismo'', tio estas, "unu naturo"
 
La ideoj de Eŭtiko tuj trovis konvinkitajn oponantojn: inter ili, [[Teodoreto de Ciro]], [[Eŭsebio de Dorileo]] kaj Flaviano, patriarko de Konstantinopolo. Ĝis certa punkto, la monofizidismo ankaŭ estis preteksto por kvereloj inter la Patriarkatoj de Aleksandrio kaj Konstantinopolo.
Linio 61:
La koncilio okazis en Kalcedonio en oktobro 451. Ĝin ĉeestis 600 episkopojn, el kiuj nur du estis okcidentanoj, flankenlasante la pontifikajn legatojn. La prezidado estis okupata de la patriarko de Konstantinopolo, Anatolio, apud la reprezentantoj de la Papo. La imperiestro Marciano decide subtenis la du naturojn de Kristo. En la dua sesio, estis agnoskata la Dogma Epistolo de la Papo kiel kred-dokumento. Dioskoro estis unuanime kondamnata -verŝajne la egiptaj episkopoj estis devigataj tion fari-, kaj ĉiuj liaj dekretoj estis senvalorigataj.
 
La sekvantoj de Eŭtiko devis akcepti la Epistolon por daŭre resti en la Eklezio. Tamen, dek tredektri episkopoj malakceptis ĝin, argumentante ke ili akceptos nur la "la tradician kredon".
 
En la kanono 28, la Koncilio aprobis la egaligon de la patriarkaj seĝoj de Romo kaj Konstantinopolo, malgraŭ la protestoj de la Papo.
 
== Konsekvencoj ==
La ĉefa konsekvenco de la [[Koncilio]] estis la [[skismo]] de la [[monofizidismo |monofizifistoj]]. La [[Patriarko de Aleksandrio]] ne akceptis la koncilion kaj fine li decidis apartigi la Patriarkaton disde la resto de la [[Eklezio]]. Ankaŭ multaj [[episkopo]]j malakceptis la koncilion argumentante ke la doktrino de la du naturoj estas tute nestoria. En la ĉefaj apostolaj seĝoj de la [[Bizanca Imperio]], malfermiĝis periodo de disputoj inter monofizidistoj kaj ortodoksuloj, eĉ kun ofta interveno de la imperiestroj. En tiu ĉi periodo naskiĝas la [[orientaj eklezioj]], kiuj ankoraŭ hodiaŭ malakceptas la Koncilion: la [[Kopta Eklezio]] kiu naskiĝis per la apartiĝo de la [[Patriarkato de Aleksandrio]] disde la resto de la Eklezio, la [[Armena Apostola Eklezio]], kiu ne povis frue sendi la reprezentantojn al la koncilio ĉar en tiu momento Armenio devis defendi sin kontraŭ la atako de la zoroastrianaj persoj., Lala [[Siria Ortodoksa Eklezio]] kaj la [[Ortodoksa Malankara Eklezio]], en [[Barato]].
 
[[Kategorio:Ekumenaj Koncilioj]][[Kategorio:Kristanismo]]
[[Kategorio:Kristanismo]]
 
[[Kategorio:Ekumenaj Koncilioj]][[Kategorio:Kristanismo]]
[[ar:مجمع خلقيدونية]]
[[ca:Concili de Calcedònia]]
Linio 79 ⟶ 78:
[[el:Σύνοδος της Χαλκηδόνας]]
[[en:Council of Chalcedon]]
[[es:Concilio de Calcedonia]]
[[eu:Kaltzedoniako kontzilioa]]
[[fi:Khalkedonin kirkolliskokous]]
[[fr:Concile de Chalcédoine]]