Anglikanismo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
TXiKiBoT (diskuto | kontribuoj)
e roboto aldono de: zh-min-nan:Sèng-kong-hoē
Linio 26:
Dum sia vivo, Henriko la 8-a entute ne ŝanĝis la ritaron de la eklezio, sed post lia morto, protestanta influo pligrandiĝis en la eklezio. La lingvo de la eklezia, ekzemple, fariĝis la angla kaj ne la latina.
 
Anglikanismo ne reunuiĝis kun la katolikismo pro tio ke [[Elizabeto la 1-a (Anglio)|Elizabeto la 1-a]], reĝino de 1558 ĝis 1603, estis filino de la edzeco de Henry la 8-a kun [[Anne Boleyn]], edzeco kiun la papo ne permesis. Elizabeto devis do plifortigi protestantismon en Anglio por ne esti nelegitima kaj tiamaniere ne havi rajton esti reĝino. En [[Elizabeta Epoko|tia granda epoko]] de la registraroregado de ElisabetoElizabeto, Anglio protestantiĝis tiel profunde, ke rekatolikiĝo ne eblis, eĉ kvankam la batalo inter protestantismo kaj katolikismo daŭris ĝis 1689.
 
Multe pli poste, en la 19-a jarcento, kiam la influo de la reĝo iĝis multe malpli forta en Anglujo, anoj de la eklezio asertis la dian karakteron de sia eklezio. Ĉar iliaj gvidantoj estis ĉiuj ĉe la universitato de Oksfordo, tiu movado nomiĝis la [[Movado de Oksfordo]]. Ĝi havis grandegan influon sur la ritaro de la anglikana eklezio, kiu nun ŝajnas multe pli simila jeal la romkatolika rito ol antaŭ ducent jaroj.
 
==Vidu ankaŭ:==