Dekamerono: Malsamoj inter versioj

 

== Analizo ==

 

Aliparte, la cirkonstancoj priskribitaj en la ''Dekamerono'' estas ege influitaj de [[mezepoko|mezepokal]] emo por [[numerologio]] kaj [[mistikismo]]. Ekzemple, oni kredas ke la sep virinoj reprezentas la kvar kardinalajn [[virto]]jn kaj la tri teologajn virtojn (justeco, saĝo, kuraĝo kaj modereco; fido, espero kaj karitato). Kaj oni supozas, ke la tri viroj reprezentas la grakan triecan dividon de la animo (racio, kolero kaj volupto). La propra Boccaccio indikas, ke la nomoj kiujn li donis al tiuj dek roluloj estas fakte [[pseŭdonimo]]j "elektitaj ĝuste laŭ la kvalitoj de ĉiu". La itallingvaj nomoj de la sep virinoj, en la signifa ordo laŭ la origina teksto estas la jenaj: ''Pampinea'', ''Fiammetta'', ''Filomena'', ''Emilia'', ''Laureta'', ''Neifile'', kaj ''Elissa''. La nomoj de la viroj estas la jenaj: ''Panfilo'', ''Filostrato'', kaj ''Dioneo''.

La Dekamerono estas distinga verko, kiu priskribas detale la fizikajn, psikologiajn kaj sociajn efektojn, kiujn la pesto kaŭzis en parto de [[Eŭropo]]. La bazaj historioj de la noveloj ne estu konsiderataj kiel inventaĵoj de Boccaccio; fakte, ili baziĝas sur italaj fontoj pli antikvaj, aŭ foje sur francaj aŭ latinaj fontoj. Granda nombro de la historioj enhavataj ene de la Dekamerono aperos poste en la [[La Rakontoj de Canterbury]] de [[Geoffrey Chaucer|Chaucer]]. Tamen, Chaucer probable ne estis familiarigita rekte kun ''La Dekamerono''. Probable li uzis aliajn hispanajn kaj latinajn komunajn fontojn, kiel materialo kiu estis inspirigo ankaŭ por la verkoj de Boccaccio. La scenoj de la Dekamerono estis popularaj temoj por la renesancaj pentristoj kiel [[Tiziano]]. En [[1970]], [[Pier Paolo Pasolini]] realigis filmon baze sur kelkaj el la historioj de tiu ĉi verko.

 

[[ca:Decameró]]

[[cs:Dekameron]]

[[de:Decamerone]]

[[en:The Decameron]]