Eduardo la 2-a (Anglio): Malsamoj inter versioj

Kiel infano, Eduardo la 2-a fianĉiĝis al [[Izabela de Francio]], filino de [[Filipo la 4-a (Francio)]]: tio estis parto de akordo por solvi konfilktojnkonfliktojn pri la vastaj anglaj posedaĵoj en Francio. Tamen plurfoje lia patro deziris malebligi la geedzigon.

Multaj anglaj nobeloj malkontentis pro la influo de Gaveston. En 1311 ili devigis Eduardon ekzili Gaveston. Kiam Eduardo revenigis GavesgonGaveston la sekvantan jaron, tiu kaptiĝis kaj murdiĝis. Plurajn semajnojn la lamentanta Eduardo retenis la restaĵojn de sia amiko ĝis la eklezio devigis lin entomibigientombigi ilin. Kolerege la reĝo planis militon kontraŭ la baronojn kiuj komplotis kontraŭ li kaj Gaveston: sed septembron 1312 la baronoj, vesrxajneverŝajne kredante ke mankis al ili sufiĉe da forto, eniris pacdiskutojn, kaj oktobron kvar potencaj grafoj cedis kaj petis pardonon.

Post la morto de Gaveston, Eduardo plifavoris sian bonevon (kaj bofraton de Gaveston) [[Hugo Despenser (la pli juna)|Hugon Despenser (la pli junan)]]. Denove multaj nobeloj malkontentiĝis. En 1320 Eduardo konfiskis [[Gower]] de angla nobelo kaj donis ĝin al Hugo Despenser. Du grafoj kaj aliaj potenculoj militis kontraŭ la familio Despenser, kaj, la 14-an de aŭgusto 1321, devigis Eduardon ekzili Hugon kaj lian patron. Sekve pluraj gravaj nobeloj subtenis Eduardon kontraŭ liaj kontraŭuloj, el kiuj multaj gravuloj estis mortigataj. La 16-an de marto 1322, [[Tomaso Plantaĝeneto (2-a grafo de Lancaster)]], la plej potenca kontraŭulo kaj nepo de [[Henriko la 3-a (Anglio)]], malvenkis proksime al [[batalo de Boroughbridge|Boroughbridge]], [[Jorkŝiro]], kaj kaptiĝis. Tomaso mortkondamniĝis per proceso dum kiu oni tute malebligis lin defendi sin. Ĉe [[Jorko]] Eduardo proklamis ke ĉiuj antaŭaj akordoj kiuj limis liajn povojn nuliĝual nuliĝo. Li revenigis la Despenser patron kaj filon, kiuj potenciĝis pli ol antaŭe, kaj kiuj ĉiam klopodis malpliigi la influon de la reĝino. Ŝajne tio fine persvadis Izabela ke ŝi devis kontraŭi sian edzon. Eble ŝi helpis [[Roĝero Mortimer (1-a grafo de March)|Roĝeron Mortimer]], potencan kontraŭulon de Eduardo, eskapi el la [[Turo de Londono]], kaj aŭ tiam aŭ poste ili iĝis geamorantoj.

Konflikto estiĝis inter Eduardo kaj [[Karlo la 4-a (Francio)]] pri [[Gaskonio]], por kiu Eduardo rifuzis omaĝi al la franca reĝo. Karlo konkeris Gaskonion kaj aliajn anglajn posedaĵojn en Francio, kaj anglaj armeoj malsukcesis regajni ilin. Eduardo sendis Izabela al Francio por pridiskuti eblan akordon. La 31-an de majon 1325 ŝi konsentis al pacakordo per kiu Eduardo ja omaĝu, sed ŝia edzo decidis sendi sian filon, la estontan [[Eduardo la 3-a (Anglio)|Eduardon la 3-an]]. Por Eduardo la 2-a tio estis katastrofa eraro. Izabela anoncis ke ŝi ne revenusrevenos al Anglio antaŭ olkiam Eduardo forsendusforsendu Hugon Despenser kaj lian patron. En [[Parizo]] ŝi loĝis malkaŝe kun Roĝero Mortimer. Ĉirkaŭ ili kuniĝis anglaj nobeloj kiuj kontraŭis Eduardon kaj la familion Despenser. Karlo la 4-a rifuzis postulon de Eduardo ke li forpelu ŝin, respondante, "Volonte ŝi alvenis, kaj libere ŝi rajtis reiri [al Anglio] se ŝi tion dezirus. Sed, se ŝi preferas resti ĉi tie, ŝi estas mia fratino kaj mi rifuzas forpeli ŝin." Duonfrato de Eduardo alianciĝis al Izabela, kaj edziĝis al kuzino de Mortimer.

* Johano de Eltham (grafo de CornwallKornvalo, 1316-1336)