Sinbado la Maristo: Malsamoj inter versioj

'''Sinbado''' aŭ '''Sindibado la Maristo''' (perse '''سندباد''', Sand-bâd) estas historia ciklo de la persa deveno pri maristo el [[Basra]] kaj liaj plenaj okazintaĵoj kaj vojaĝoj sur maroj de orienta marbordo de [[Afriko]] kaj sudo de [[Azio]]. Tiu ĉi ciklo enhavas 133 rakontojn el fabeloj [[Mil kaj unu noktoj]] en la [[angla]] traduko de [[Richard Francis Burton]].

===Enkonduko: SindibadoSinbado la portisto kaj SindibadoSinbado la maristo===

''[[Mil kaj unu noktoj]]'' (alinome ''Arabaj noktoj''), la kolekto da rakontoj, en kiu troviĝas la ciklo pri Sinbado (aŭ Sindibado), havas la formon de rakontoj parolitaj de la belega virino [[Ŝehrazad]] dum 1001 noktoj. Ĉiu rakonto devis kapti la intereson de reĝo [[Ŝahriar]] tiel, ke li deziru, ke la rakonto daŭriĝu la sekvintan vesperon, ĉar li ĵuris edzinigi virginon ĉiun nokton kaj mortpunigi ŝin la postan matenon pro sia konvinko, ke virino kun bona virto ne troveblas.

Je la fino de la 536-a nokto Ŝehrazad donas la enkondukon de la rakontoj pri SindibadoSinbado: en la tempo de [[Harun ar-Raŝid]], [[kalifo]] de [[Bagdado]], malriĉa portisto (iu, kiu laboras pri porti varojn por aliaj en bazaro kaj tra la urbo) paŭzas por ripozi sur benko ekster la [[portalo]] de domego de riĉa komercisto, kie li plendas al [[Alaho]] pri la maljusteco de la mondo, kiu permesas al la riĉuloj vivi lukse, dum li devas tre peni sed tamen resti malriĉa. La posedanto de la domo aŭdas kaj vokas la portiston, kaj malkovras, ke ambaŭ nomiĝas SindibadoSinbado. La riĉa SindibadoSinbado diras al la malriĉa SindibadoSinbado, ke li riĉiĝis "per bonŝanco kaj [[sorto]]" dum sep mirigaj vojaĝoj, pri kiuj li tiam rakontas.

Elspezinte la riĉaĵojn heredigitajn al si de sia patro, SindibadoSinbado vojaĝas sur la maro por trovi sian sorton. Li alteriĝas ĉe io, kio aspektas kiel [[insulo]], sed montriĝas, ke tiu insulo efektive estas giganta [[fiŝo]], en kiu [[arbo]]j radikis. La fiŝego plonĝas profunden, la ŝipo foriras sen SindibadoSinbado, kaj savas SindibadonSinbadon preterpasanta barelo sendita de la graco de Alaho.

SindibadoSinbado alteriĝas ĉe alia insulo, kie la reĝo amikiĝas kun li kaj enoficigas lin kiel havenestron. Iun tagon poste la propra ŝipo de Sindibado alvenas al la haveno, li reprenas siajn varojn (ankoraŭ en la ŝipa kargejo), la reĝo donas al li riĉajn donacojn, kaj li revenas al Bagdado, kie li rekomencas vivon pri lukso kaj plezuro.

Je la fino de la rakonto, SindibadoSinbado la maristo donacas al SindibadoSinbado la portisto cent orajn [[monero]]jn, kaj petas al li reveni la postan tagon por aŭdi la sekvantan rakonton.

La duan tagon de sia rakontado (sed la 549-an vesperon de la rakontado de Ŝehrazad, ĉar ŝi interrompas sian rakonton iujn matenojn por inciteti la intereson de la murdema reĝo) SindibadoSinbado la maristo rakontas pri sia dua vojaĝo.

SindibadoSinbado maltrankviliĝas pro sia vivo pri lukso kaj veturas mare denove, ''"obsedate de pensoj pri vojaĝi ĉirkaŭ la mondo de homoj kaj vidi iliajn [[urbo]]jn kaj insulojn"''. Li estas hazarde forlasata de siaj samŝipanoj ĉe nealirebla [[valo]] de grandegaj [[vipero]]j kaj eĉ pli gigantaj [[birdo]]j - la [[roĥo]]j - kiuj predas la viperegojn.

Kovras la fundon de la valo multaj [[diamanto]]j, kaj komercistoj rikoltas tiujn per ĵeti en la valon grandajn pecojn de [[viando]], kiujn la roĥoj tiam alportas al siaj [[nesto]]j, kie la homoj forpelas ilin kaj kolektas la diamantojn fiksitajn al la viando. Lerta SindibadoSinbado rimenligas pecon de viando al sia dorso kaj estas portata al roĥnesto kun granda sako da valorindaj [[juvelo]]j. Savite de la komercistoj el la nesto, li revenas al Bagdado, kaj vidas multajn mirindaĵojn survoje.