Dua jakobita ribelo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Cayley (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 11:
==Sukcesoj kaj katastrofo==
La 17-an de septembro la ribelantoj eniris [[Edinburgo]]n. La francoj fine decidis doni iomete da financa kaj milita subteno. Dume la brita registaro deklaris ke la statutoj kontraŭ romkatolikoj
La 21-an de septembro la jakobitoj venkis la ĉefan hanovran armeon en Skotlando ĉe Prestonpans, urbeto proksime al Edinburgo. La 8-an de novembro Charles Stuart invadis Anglion. [[Carlisle (Kumbrio)|Carlisle]] kaptiĝis la 15-an de novembro; la 23-an de tiu monato hanovra generalo forlasis [[Manĉestro]]; la 26-an la ribelantoj ĝoje bonveniĝis en [[Preston]]. La 4-an de decembro ili atingis [[Derby]]. Tie okazis grava debato, ĉu retiri sin en Skotlandon, ĉu marŝi suden. La 6-an de decembro estiĝis paniko en [[Londono]], el kiu romkatolikaj pastroj forpeliĝis, sed la ribelaj generaloj jam decidis retreti norden: ili ne kuraĝis ataki la batalspertajn regimentojn revenigitajn de Eŭropo. Tiu manko de kuraĝo kondukis ne-eviteble al katastrofo.
La jakobitoj
Post tiu batalo la duko de Cumberland brutale pacigis la skotajn montanarojn, tiel akirante la kromnomon "buĉisto". Charles Edward Stuart nur malfacile eskapis. Ties patro translokiĝis al [[Romo]] kaj neniam
==Vidu ankaŭ==
|