Kiel registrite je 19:41, 31 jan. 2010 redakti Forstbirdo (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 43 207 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 20:57, 31 jan. 2010 redakti malfari Forstbirdo (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 43 207 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 6: == Lokalizo == Paramoj kovras la suprajn partojn de la [[ekoprovinco]] de Nordaj [[Andoj]], pli-malpli inter 11° norda kaj 4.5° suda [[latitudo]]. Ili konstituas malkontinuan zonon inter la Cordillera de Mérida en [[Venezuelo]] kaj Nudo de Loja ( depresio de Huancabamba ) en norda [[Peruo]]. Tri izolitaj [[komplekso]]j ekzistas, unu en la Sierra de los Cuchumatanes <ref> Steinberg, Michael e.a. 2008, 255-262 </ref>, unu en la Cordillera de Talamanca de Kostariko kaj Panamo, kaj alia en la Sierra Nevada de Santa Marta de Kolombio. La plej granda paramo en la mondo estas Sumapaz, ĝi situas en Kolombio proksimume 30 km ekde [[Bogoto]] kaj ĝi estas parto de la Ĉefurba Distrikto. Unu el la plej bonaj ekzemploj de relative neperturbita paramo povas esti trovata en la Biologia Stacio de Guandera en norda Ekvadoro. Tropikaj alpaj herbejoj similaj al paramoj abunde ĉeestas en aliaj [[kontinento]]j, kiel la afrik-alpa zono, etendiĝante ekde [[Etiopujo]] kaj [[Ugando]] ĝis [[Kenio]], [[Tanzanio]] kaj [[Sudafriko]]. Malpli altgrade, ili troviĝas en [[Nov-Gvineo]] kaj [[Indonezio]]. Linio 25: {{referencoj}} == Bibliografio == * Hofstede, R., Segarra, P. and Mena, P. V., 2003. Los Páramos del Mundo. ''Global Peatland Initiative. NC-IUCN/EcoCiencia'', Quito, 299 pp. {{es}}▼ * Da Lage, Antoine & Georges Métailié 2000 : Dictionnaire de Biogéographie végétale, ''CNRS Editions'', Paris, 580 pp. ISBN 2-271-05816-3 {{fr}} ▲* Hofstede, R., Segarra, P. and Mena, P. V., 2003. Los Páramos del Mundo. ''Global Peatland Initiative. NC-IUCN/EcoCiencia'', Quito, 299 pp. {{es}} * Luteyn, J. L., 1999. Páramos: A Checklist of Plant Diversity, Geographical Distribution, and Botanical Literature. ''The New York Botanical Garden Press'', New York, 278 pp. {{en}} * Kappelle, M., Haberyan, K.A., and Horn, S.P. 2005 Algas Fósiles y Recientes de los Páramos de Costa Rica. ( [[Fosilio\|Fosiliaj]] kaj nuntempaj [[algoj]] de la Paramo de Talamaca ). Pp. 331–341 In Kappelle, M. and Horn, S. (Eds.), Páramos de Costa Rica. Santo Domingo, Costa Rica.: ''Insitituto Nacional de Biodiversidad'', INBio. {{es}} * Steinberg, Michael and Matthew Taylor 2008 : [http://www.bioone.org/doi/pdf/10.1659/mrd.0891 Guatemala's Altos de Chiantla: Changes on the High Frontier], ''Mountain Research and Development'', 28/255-262, issn=1994-7151 {{en}} ==Eksteraj ligiloj==

Paramo: Malsamoj inter versioj