Nikolaj Kabanov: Malsamoj inter versioj

Laboris sur posteno de privat-docento en la Hospitalo de Moskva Universitato (Госпитальная терапевтическая клиника Московского университета). En [[1911]], kun vico de profesoroj kaj instruistoj, maldungiĝis protestante kontraŭ agado de ministro de edukadoKasso. Poste iĝis lektoro de la Suprajn Pedagogiajn kursojn “Tiĥomirov” ([[1911]]-[[1918]]), profesoro de terapia hospitalo kaj dekano de fakultato ĉe universitato de Jekaterinoslav (nun [[Dnepropetrovsk]]), rektoro de la Supera Jekaterinoslava Pedogogia Instituto ([[1918]]-[[1922]]).

En [[1922]] revenis al Moskvo kie ĝis [[1930]] gvidis fakultatan terapian hospitalon de la [[2-a Moskva ŝtata universitato]]. Samtempe organizes kaj estris metiejon por produkti porstudajn lernilojn.

 

Estis unu el la plej fervoraj rusaj Esperantistoj antaŭ [[Unua mondmilito]]. Estis prezidanto de [[TEKA]] kaj ano de LK. Verkis lernolibrojn (1909-10), tradukis verketojn de [[Dmitri Mamin-Sibirjak]] (1909, EBI), Naĵivin (1915), [[Leo Tolstoj]] (1912), kompilis legolibron (1909), [[Libro: Краткий Русско-Эсперантский словарь. Н.Кабанов|Краткий Русско-Эсперантский словарь]] ([[1912]]), historion de la Esperanto-movado en [[Saratov]] (1913). Kunlaboris je [[Tra La Mondo]], [[La Revuo]], Oficiala Gazeto Esperant, [[Danubo]], [[Internacia Scienca Revuo]], redaktoro de la [[Bulteno de Tutruslanda Esperantista Kuracista Societo]], 1911-l4.