|
La [[Leksikono pri la judoj en la muziko]] proskribis Klemperer-on per jena aserto: "Sian ĉefan taskon Klemperer vidis en la konscia misformado de germanaj majstroverkoj". En 1933 sekvis malpermeso de prezentadoj kun la aserto, ke li estas "kulturbolŝevisto". Ĉar Klemperer estis judo, li elmigris jam samjare en Usonon, kie li fariĝis dirigento de la Filharmonia Orkestro je [[Los-Anĝeleso (Kalifornio)|Los-Anĝeleso]]. Dum sia tempo en Usono li koncentriĝis precipe sur la verkoj de la germanaj klasikistoj kaj romantikistoj kiel [[Ludwig van Beethoven|Beethoven]], [[Johannes Brahms|Brahms]] aŭ [[Gustav Mahler|Mahler]].<ref>[[Ernst Klee]], Das Kulturlexikon zum Dritten Reich - Wer war was vor und nach 1945, S. Fischer Verlag, Frankfurt, ISBN 978-3-10-039326-5</ref>
=== RückkehrReveno nachal EuropaEŭropo en 1947 ===
[[Bilddosiero:Bundesarchiv B 145 Bild-F001328-0007, Köln, WDR Rundfunkstudio.jpg|thumb|Otto Klemperer (linksmaldekstre) en 1954 imen Rundfunkstudiola radiostudio desde [[WDR]]]]
Post la fino de la [[dua mondmilito]] li revenis al Eŭropo kaj fariĝis muzika direktisto de la ŝtata opero en [[Budapeŝto]] (1947–1950). Post kiam li ankoraŭ tri jarojn aktivis i.a. ĉe Simfoniorkestro je Montrealo, li ekloĝis en 1954 en Svisio kaj laboris ĉefe kun la Filharmonia Orkestro de Londono, kie li en 1959 ricevis la postenon de ĉefdirigento dumvive.
Nach dem Ende des [[Zweiter Weltkrieg|Zweiten Weltkriegs]] kehrte er zurück nach Europa und wurde musikalischer Leiter der Staatsoper in [[Budapest]] (1947–1950). Nachdem er noch drei Jahre unter anderem beim Montreal Symphony Orchestra tätig war, ließ er sich 1954 in der Schweiz nieder und arbeitete hauptsächlich mit dem Philharmonia Orchestra London, wo er 1959 den Posten als Chefdirigent auf Lebenszeit erhielt.
InEn derla Budapesterbudapeŝta Operopero gelangenli ihmsukcesis denkwürdigeper Opernaufführungenmemorindaj operprezentadoj, estamen kamankaŭ aberekestis auchunu zuel einemla derskandaloj fürtipaj por Klemperer: typischenJe Skandale: Amla Endefino derde Gralserzählungla ingralorakonto eineren Aufführungprezentado desde [[Lohengrin]] amla 24.-an de Oktoberoktobro 1948 applaudiertela dasfervora begeistertepubliko Publikumaplaŭdegis heftigstpro derla überragendenelstara Darbietungprezentado vonde [[József Simándy|Jozsef Simandy]], umpor eineldevigi da capo zu erzwingenripeton. Klemperer, derkiu denvidis musikalischeninterrompita Flussla unterbrochenmuzikan sahfluon, reagiertereagis verärgertĉagrenite, nachdempost daskiam Publikumla immerpubliko nochjam nichtne mitvolis demfini tosendenla Applausmuĝan enden wollteaplaŭdon, inli demĉesis ersian sein Dirigat abbrachdirigentadon,sin sichturnis umdrehtekaj undvokis insen Publikumla riefpublikon: „Frechheit“„impertinenteco“ undkaj darauftuj denforlasis Orchestergrabenla verließorkestrofosaĵon. DasLa Publikumpubliko riefvokis „Otto, Otto“, kurz darauf kam ermallonge wiederposte undli dirigierterevenis diekaj Operfindirigentis zula Endeoperon.
La dokumento eĉ hodiaŭ estas ricevebla sur lumdisko is de Firmao Gramofono 2000.
Das Dokument ist heute noch auf einer CD der Firma Grammofono 2000 erhältlich.
=== Der Komponist Klemperer ===
| 