Stanislav Neumann: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
korektis enalfabetigon
Linio 6:
'''Stanislav NEUMANN''' ([[16-a de julio|16.7.]][[1902]] – [[19-a de februaro|19.2.]][[1975]]) estis eminenta [[Ĉeĥio|ĉeĥa]] [[aktoro]], al kiu neforgeseble apartenas iom raŭka, kvazaŭ jelp-plena [[voĉo]].
 
Same kiel lia [[patro]], [[poeto]] [[Stanislav Kostka NEUMANN]], li havis maltrankvilan karakteron. Lignotabuloj signifantaj la mondon kaj bonodoro de vazelino, pudro kaj ŝminko ravis lin ekde frua junaĝo. Eĉ kiam de komence ŝajnis, ke dank‘dank' al sia [[fiziognomio]] li povas neniel sukcesi kiel aktoro, post vojaĝado kun migrantaj kompanioj kaj post kelkaj mallongaj artistkontraktoj li ekankris en la ĉeĥa plej signifa scenejo kaj li eĉ ricevis ĉi tie ankaŭ grandajn aktorajn rolojn.
 
Dume en la [[teatro]] kaj pli mafrue en radiodisaŭdigo kaj [[televido]] li havis eblecon roli ankaŭ grandajn rolojn, la [[filmo]] farigis el li, simile kiel el [[Václav TRÉGL]], karakterizan rolulon de karakterizaj figuretoj, plimulte de hometoj starantaj ie en rando de socio aŭ eĉ ekster ĝi. Sed eĉ spite al malgranda amplekso tiuj ĉi figuretoj movigas per enhavo, ili alportas en ĝin elementon de ridindeco aŭ stranguleco, sed ĉefe de [[tragikomiko]] kaj [[humoro]]. Agkampo de Neumann estis ŝtelistetoj, perantoj, aktoroj, homoj de diversaj, ofte strangaj profesioj.
 
En la 30-aj kaj la 40-aj jardekŝanĝoj de la [[20-a jarcento]] filmistoj kelkfoje farigis lin kunulo de alia aktoro [[Jindřich PLACHTA]] (''Festotago de kredantoj'', ''Fine solaj'', ''Pelikano havas alibion''). Ili aspektis unu apud la alia kiel [[karikaturo]] aŭ varianto de Pat kaj Patachon – la longa plilongiĝinta Plachta kaj eta Neumann eminente plenigis (komplementis) unu la alian. Sed aktora duopo ne fariĝis el ili.
 
Post la [[dua mondmilito|milito]] nenio ŝanĝiĝis en filmo por Stanislav Neumann. Li plu rolis siajn karakterizajn figuretojn, ekz. en ''Gastejo Ĉe ŝtona tablo''. Sed pli malfrue ja ĝisatendis rolojn, en kiuj li povis plene montriĝi. Tio fariĝis fabelaj staturoj. Post naiva reĝo en ''Fiera princino'' tio estis per ludkartoj mania diablo Omnimor en ''Ludado kun diablo'', kuiristo en ''Princino kun ora stelo sur la frunto'' kaj maljunulo en filmo ''Dařbuján kaj Pandrhola''. Neumann kapablis enpresi al ĉiuj staturoj homan vizaĝon kaj varmigan humoron. Sur scenejo de [[Nacia Teatro]] en Prago li agadis ekde la jaro [[1927]] ĝis sia morto.
 
 
[[Kategorio:Aktoroj|NEUMANN, STANISLAV]]