Osnabrück: Malsamoj inter versioj

Osnabruko estis fondita ĉirkaŭ la jaro [[780]] de la franka imperiestro [[Karolo la Granda]]. Iam antaŭ [[803]], la urbo iĝis Episkopejo. Ambaŭ datoj ne certas, sed klaras, ke Osnabruko estas la plej malnova episkopejo en la teritorio de la ĝermana tribo [[Saksoj]], kiuj sub imperiestro [[Karolo la Granda]] batiĝis de la Frankoj. En [[889]] la urbo ricevis komercajn, doganajn, kaj monerfarajn privilegiojn de [[Arnulf de Karintio]]. Ĝi estas unue priskribita kiel "urbo" en registro de 1147. Baldaŭ poste en 1157 Imperiestro [[Frederiko la 1-a (imperiestro de la Sankta Romia Imperio)|Frederiko la 1-a]] permesis al la urbo privilegion konstrui fortikan urbomuron. Multaj el la turoj kiuj estis parto da la mezepoka fortikigo ankoraŭ videblas hodiaŭ. Osnabruko membriĝis en la [[Hansa Ligo]] en la [[12-a jarcento]], kaj ankaŭ en la [[Vestfalia Federacio da Urboj]].

Ĉar la civitanoj elektis sekvi la [[Reformacio|Protestantisman reformacion]], konflikto kreskis kun la Katolika episkopo kiu ne estis solvitqa ĝis la [[17-a jarcento]]. Eble la plej grava evento de la historio de Osnabruko estis la diplomata negocado inter la jaroj [[1643]] kaj [[1648]], kaj la rezultanta [[Traktato de Vestfalio]], kiu finis la [[Tridekjara milito|Tridekjaran militon]]. Ĉar la katolika kaj protestisma delegacioj rifuzis renkonti persone, la katolikoj rezidis en [[Münster]] dum la Protestantoj rezidis en Osnabruko. Ĉiutage mesaĝistoj devis rajdi de Osnabruko al Münster kaj inverse por liveri la plej novajn aktojn. La traktato diktis ke la urbo estu regnita alterne de katolika kaj protestisma episkopo. La protestismaj episkopoj estis nomita de la Duko de [[Braunschweig]]-[[Lüneburg]]. Tial, la lasta [[princo-episkopo]] ''Princo Frederiko'' (1763-1827) estis elektita en beba aĝo de 196 tagoj por ebligi al li havi la oficon plej eble longan tempon. Hodiaŭ, estas pli-malpli same multe da protestantoj kiom da katolikoj en la urbo.