Pergamo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e roboto aldono de: en:Pergamon |
Xqbot (diskuto | kontribuoj) e roboto aldono de: sh:Pergam; cosmetic changes |
||
Linio 8:
Origine, Pergamono estis eta citadelo en [[Misio (Malgrandazio)|Misio]] - '''Mysia'''; la nord-okcidenta parto de [[Malgrandazio]], kie [[Lizimaĥo]] post la morto de [[Aleksandro la Granda]] kaŝis egan trezoron sub ŝirmo de iu [[Atalo]] Filetero ('''Attalos Philetaeros'''). Ĉi lasta havigis la trezoron al si, post la morto de Lizimaĥo, kaj utiligante la internajn kverelojn de la [[Diadokoj|Diadoĥoj]] en 283 li fondis la reĝlandon Pergamono - kiun oni ankaŭ nomas la reĝlando de l' Atalidoj, kaj kiu je sia apogeo ampleksis pli malpli la tutan okcidenton de Malgrand-Azio.
La posteulo de Atalo, [[Eŭmenes]] la 1a, (263-241) devis ofte batali kontraŭ la [[Seleŭkidoj]] kaj kontraŭ la [[Galatoj]], al kiuj tributon li pagis por ne esti viktimo de iliaj rabadoj. Lia kuzo kaj posteulo Atalo la 2a (241–197) estis la unua, kiu oficiale alprenis la titolon ''reĝo''. Sub lia regado en 230 la Galatoj estis venkitaj. Tiu ĉi venko donis al li la titolon ''Soter'' (=Savanto), samtempe al lia regno ĝi donis impulson pri politiko nova, direktita al [[Romo]]. Petante intervenon de Romo kontraŭ [[Macedonio]], li iom post iom submetis Pergamonon sub Roma influo, ja eĉ enigis Romon en la [[Antikva Grekio|Grekan mondon]]. Tiel fakte li kontribuis, senintence, al la fino de la memstareco de l'
Reĝo Eŭmenes la 2a (197–159) daŭrigis: Pergamono surloke estis granda potenco, se larĝaskale ĝi estis nura ludilo de Romo. Kiel lojala helpanto de Romo en 190 ankaŭ ĝi venkis kontraŭ [[Antioĥo la 3a]] la Granda, kaj per tio akiris novajn teritoriojn ĉe la marbordo. Eŭmenes instigis la Romianojn pri nova milito kontraŭ Macedonio (172-171).
Linio 59:
[[pt:Pérgamo]]
[[ru:Пергам]]
[[sh:Pergam]]
[[sk:Pergamon]]
[[sv:Pergamon]]
| |||