Sensismo: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nova paĝo: {{quote|Fakte, koncedinte ke ĉiu sensaĵo estas necese agrabliga aŭ malagrabliga, oni ĉiuenergie provas ĝui la unuajn kaj foriĝi el la duaj. Tiu emo estas sufiĉa por ekspliki la or... |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 5:
La origino de sensismo troveblas, almenaŭ embrie, en la asertoj de [[sofismo|sofistoj]], inter kiuj [[Protagoro]] enpensiganta ke la animo nenialio estas ol amaso de sensaĉoj, tezo poste defendata kaj plidisvolvita de [[stoikismo|stoikistoj]] kaj [[epikurismo|epikuranoj]].
==
La sensima doktrino preciziĝas en la okcidenta [[moderna filozofio]] kies unuaj spuroj troviĝas en la [[Renesanco]] kaj, pli videble, en la filozofio de la [[naturo]] de [[Bernardino Telesio]] ([[1509]]–[[1588]]), kiu alstaras ian priscienca metodologio bazita sur la sperto, kaj de [[Tommaso Campanella]] ([[1568]]-[[1639]]).
Linio 58:
*Dictionnaire européen des Lumières, sous la direction de Michel Delon, Paris : PUF, 1997, p. 990-2.
*Enciclopedia Filosofica, Centro Studi filosofici di Gallarate (ITalio), Lucarini, VII,
*
[[Kategorio:Filozofio]]
|