Anatomio: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
|||
Linio 38:
La postklasika amatomio kaj [[aŭtopsio]], aŭ kadavro-dissekco, ektraktiĝis ene de la kristana komunumo, precipe en tiu katolika, kaj plispecife en [[Italio]]. La naskiĝa akto de la moderna anatomio troviĝas en la ''Anathomia Mundini'' de [[Mondino Dei Liuzzi]], kuracisto aktiva en eklezia ŭniversitato en la urbo [[Bolonjo]]: estas la jaro 1316, en plena mezepoko, kaj Mondino demonstras koni la skolon de de la anatomiisto [[Galeno]], greka kaj pagana, sed ankaŭ ke mem faris grandan paŝon antaŭen kompare kun li. Mondino ne limiĝas, kiel male multaj siaj antaŭuloj kaj kolegoj, ripeti la instruaĵojn de Galeno, same kiel la astronomoj ripetadis la instruaĵojn de [[Aristotelo]] kaj [[Tolomeo]], sed volas vidi per siaj okuloj kaj... dissekcas, studas, priskribas kaj kreas disĉiplojn.
Post Mondino, la unuaj grandaj
La nova scienco kaj uzo de dissekco en Italio trovis ankaŭ la unuajn normojn kaj regularon de la nova scienco-arto. La eklezio, kiu aprobas kaj profitas de la novaj scioj en la hospitoj kiuj mem kreis, emanas normojn por malhelpi misuzojn: forigo de kadavroj, komerco de homaj kadavroj, perforta serĉado de kadavroj por ricevi kompenson de la kontentigitaj anatomiistoj. La normoj estis tiom severaj ke ŝajnis ke la dissekco mem de homaj kadavroj estis malpermesita, sed ili celis elimini okazojn de mortigo por komerci. Ke tiu risko ne estis nur antaŭvido oni povas dokumentiĝi legante la aktojn de la proceso kontraŭ la fama skota anatomiisto Robert Knox [http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Knox] (1791-1866) kiu estis akuzita kaj procesita pro havigo de pordissekcaj kadavroj ne disdegninte kunlabori kun malbonfarantoj mortigantaj. Tiukaze temis almenaŭ pri du mortigoj.
==Bibliografio==
|