La sepa sigelo: Malsamoj inter versioj

{{ĝermo}}

Antonius komencas esti ronĝata pro dubiga anodio. Kaj jen sur la marborda strando li renkontas la homfiguran Morton, kun kiu komenciĝas longdaŭra ŝakludo. Dum la defio, Antonius, kiu estas akompanata de sia materiismema kaj senprobleme vivema ŝildisto, trairas la landon. Travagante li renkontas ulojn kiuj, kaptitaj de timego, sin torturas en pekliberigaj maceriĝoj, kaj hororajn eventojn tipajn de la mezepokaj jam kliŝe bildigitaj, dum aliaj homoj, antaŭ la minacanta elviviĝo, sin allasas al voluptaĵoj. La kavaliro trafas ankaŭ foirĵonglistan familion travivantan laŭ amo kaj reciproka respekto, kiu ŝajnas ne eĉ percepti, en sia sereneco, la ĉirkaŭan tragedion. Danke al tiu renkonto kaj intima observo pri ĝia anima sereneco, Antonius retrovas la kredon kaj unuiĝon al Dio. Tiam li fariĝas kapabla kompreni la logikon de la sinofero.

 

 

 

 

http://it.geocities.com/latanadelgiaguaronews/NUMERO6/settimo_sigillo.htm

[[es:El séptimo sello]]

[[fa:مهر هفتم]]

[[fr:Le Septième Sceau]]

[[hr:Sedmi pečat]]