Aleksandr Proĥorov: Malsamoj inter versioj

Gepatroj de Proĥorov reveturis en 1923 en la Sovetunion, kie la junulo studis ekde 1934 en la [[Ŝtata Universitato de Sankt-Petersburgo]] inter aliaj ĉe [[Vladimir Fock]]. Li finstudis en 1939 kaj eklaboris ĉe la [[Lebedev-instituto]] en [[Moskvo]] en ''Laborarotrio pri Osciladoj N. Papaleksi''. Li estis soldato dum la [[dua mondmilito]], rehejmiĝis post la dua vundiĝo en [[1944]] al la Lebedev-instituto. Li doktoriĝis en 1946 tie per la teoria laboro pri frekvenco-stabiligo en tub-oscililo. Li esploris en [[1947]] je propono de [[Veksler]] (malkovrinto de la [[sinkrotono]] en Rusio) pri kohera sinkrotona radiado pro sia disertacio. Li estis ekde 1950 vicdirektoro de Laboratorio pri oscilada esplorado ĉe la Lebedev-instituto (sub M. Leontoviĉ), kaj ekde 1954 ties direktoro. Krom tio, li estis profesoro en la [[Lomonosova Universitato]]. Li evoluiigis en 1955 tie kun Basov la koncepton de opta pumpilo kaj la [[masero|maser]]-principon. Oni konstruis en la instituto diversajn maserojn en la 1950-aj jaroj. En kadro de esploro de spektro de [[elektronenspina rezonanco]] de [[rubinlasero]], malkovris li en 1957 ties potencialon kiel lasermaterialo kaj proponis en 1958 konstruon de rubinlasero, kion do realigis [[Theodore Maiman]] en 1960. La paralelaj evoluigaj laboroj de maseroj okazis en Usono fare de [[Charles Townes]] kaj [[Arthur Schawlow]].

[[pt:Aleksandr Mikhailovich Prokhorov]]