Eŭristeo: Malsamoj inter versioj

 

 

[[Dosiero:Homeric greece.png|thumb|right|Mapo de [[Grekujo]] en la tempo de [[Homero]]]]

 

Iun nokton, [[Zeŭso]] prezentis sin sub la mensoga aspekto de [[Amfitriono]] kaj amoris kun Alkmeno. Por resti kun ŝi dum longa nokto, li petis de [[Helioso]], ke li ne leviĝu dum tri tagoj. Fine de la nokto revenis la edzo kaj ŝi amoris ankaŭ kun li. Ŝi estis naskonta du filojn, unu el homo kaj unu alian el dio.

Konsekvence, alvenis pli frue la bebo de Nicipo. Li estis nomita [[Eŭristeo]] kaj promesita al la regado de Argolando. Kaj post naŭ tagoj kaj noktoj de sufero, laŭ la ordono de Ilitio, fine naskiĝis la du infanoj de Alkmeno, Alcido kaj Ifiklo. Tiu nomo Alcido devenas de [[Alceo]], la filo de [[Androgeo]], kiu estis la avo de la infano.

 

 

Kiam li estis dekok jaraĝa, Heraklo estis preskaŭ du metrojn alta kaj bela junulo. Li tiam plenumis siajn unuajn heroaĵojn, estis mortinta leonon, li estis venkinta Orĥomenon, la rivalan urbon de Tebo kaj protektita de pluraj dioj. En Argolando la kuzo Eŭristeo aŭdis pri tiuj heroaĵoj kaj ĵaluzis pro tio. Plie, li timis, ke Heraklo disvolvigu sian potencon en ties lando. Li sendis mesaĝistojn por peti ke li venu servi en sian landon. Heraklo hezitis.

Eŭristeo kaj Hera deziris, ke li malsukcesu. Fine de la unua laboro kontraŭ la leono de Nemeo, tiom terurita estis Eŭristeo, ke li malpermesis Heraklon eniri Tirinton. Poste, li konstruigis terkruĉon kaj iris kaŝi sin internen ĉiufoje, kiam revenis Heraklo.

 

 

 

Eŭristeo minacis ekspedicii kontraŭ Ceikso. Tiam foriris la gefiloj de Heraklo kaj ili translokiĝis al [[Ateno]]. Tie, ili estis bonvenigitaj. Ateno decidis militi kontraŭ Eŭristeo, sed necesis, laŭ la orakolo, ke estu oferita virga junulino al la dioj. Ŝi konsentis. Eŭristeo estis venkita kaj mortigitaj siaj kvin gefiloj.

[[Orakolo]] konsilis al la loĝantoj de [[Mikeno]], ke ili elektu kiel reĝon iun idon de [[Pelopso]].

 

{{Referencoj}}

 

 

[[be:Еўрысфей]]