Klaŭno: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nuligis version 3176873 de 91.4.46.220; la bildo estas neniel tipa por klaŭno
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
La vorto "'''klaŭno"''' devenas de la islanda ''clunni'' (per la angla ''clown''). Fakte la origina [[radiko]] de tiu arto estis ne nur la veinda emo homa priridi la mallertulojn, la malriĉulojn, la stultulojn, kaj ridi pri ĉiaj malagrablaĵoj, kiuj ekokazas al aliaj, sed ankaŭ pli precize de la "socia rasismo", ĉar en ĝia origina senco la vorto ''clown'' estas malestima vorto por signi kampulon, misvestitan, ĉar mizeran, ŝajne stultan, ĉar senedukan, ktp.; en la komenco de la 19-a jarcento (ekzemple en la romanoj de la fratinoj Brontë), ĝi ankoraŭ havis tiun sencon. Simile tradicia komika risorto en la [[Romio|romiaj]] [[komedio]]j estis la [[sklavo]] je kiu oni ludis ŝercmistifikojn. Tial la klaŭnoj kutime surhavas mizerajn vestojn aŭ tro grandajn aŭ tro malgrandajn por ili, ktp.
Ia alia praa formo de la klaŭnarto troviĝas en la personoj de la [[kortego|kortegaj]] [[bufono]]j. Ofte nanuloj, aŭ aliaj misformuloj, sed ne nepre, kiuj ridigis la reĝojn aŭ grandsinjorojn. Ili restis famaj pro la libereco en iliaj paroloj, kiun ili ĝuis; ja ĉar ili estis teorie frenezuloj aŭ teorie diris nenion krom sensencaĵoj, tio donis al ili liberon diri kion ajn, inkluzive la veron al la [[reĝo]], kion neniu ajn aliulo aŭdacus sen riski sian vivon! En la [[teatro|teatraĵoj]] de [[Michel de Ghelderoode]] kaj [[Ŝekspiro]] troviĝas famaj roloj de bufonoj.