Waltalingen: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 24:
En la komunumparto ''Guntalingen'' oni trovis restaĵojn de setlejo el la frua [[bronzepoko]]. En la jaro [[831]] la [[Monaĥejo Sankt-Galo]] akiris bienojn en Waltalingen, kiu tiam nomiĝis ''Vualtiningum''. La tribunalrajto apartenis al la [[Habsburgo|habsburganoj]]. En la jaro 1377 la dukoj [[Albrecht]] kaj [[Leopold]] de [[Aŭstrio]] pandigis siajn rajtojn en Waltalingen kaj Guntalingen al ''Hugo de Hohenlandenberg''. Kun la regnejo [[Andelfingen]] ankaŭ Waltalingen kaj Guntalingen [[1434]] fariĝis posedaĵo de la urbo [[Zuriko]] kaj apartenis ĝis [[1798]] al la supera subdistrikto de la [[vokto|kamparvoktdistrikto]] Andelfingen. Dum la epoko de la [[Helveta Respubliko]] de [[1798]] ĝis [[1803]] la komunumo apartenis al la distrikto [[Benken]] kaj poste ĝis [[1814]] al la [[Vinterturo (distrikto)|distrikto Vinterturo]]. Ek de [[1831]] la komunumo apartenas al la [[Andelfingen (distrikto)|Distrikto Andelfingen]].
 
En la kapelo Sankta Antonio de Waltalingen, oni pentris du freskoj. Ili datiĝis de la epoko 1410-1485. Fresko bildigis [[sanktaSankta Antonio|sanktan Antonion]] kun gangrenajn [[ergotismo|ergotismulojn]]. Fresko bildigis sanktasanktan AntonioAntonion kun konvulsiajn ergotismulojn.<ref>Hans Guggisberg, ''Mutterkorn von Gift zun Heilstoff,'' 1954</ref>
 
== Notoj kaj referencoj ==