Armena reĝlando en Kilikio: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 68:
Poste, kun la paso de la tempo, venis kiel speco de centralizita registaro en la areo kun la pliiĝo de la [[Rubenida Dinastio]]. Dum la [[12-a jarcento]] ili similis al vera reganta dinastio, kaj batalis kun la bizancanoj por la regado en la regiono. La princo Leono la 1-a integris la kilikiajn marbordajn urbojn al la armena princlando, tiel plifirmigante armenan komercan gvidadon en la regiono. Li estis poste venkita de la imperiestro [[Johano la 2-a]] en 1137, kiu daŭre konsideris Kilikion kiel bizanca provinco, kaj estis malliberigita kun pluraj aliaj familianoj. Li mortis en malliberejo tri jarojn poste. La filo de Leono kaj sia posteulo, Thoros la 2-a, estis ankaŭ malliberigitaj, sed eskapis en 1141. Li revenis por gvidi la lukton kontraŭ la bizancanoj. Komence li sukcesis, sed poste, en 1158, li devis doni omaĝon al imperiestro [[Manuelo la 1-a Komneno]].
 
Kilikio fariĝis tiel signifa en tiuj jaroj, ke en 1151, la gvidanto de la armena eklezio translokigis sian sidejon al HromklaHromgla. La rubenidoj daŭre regis en Kilikio.
 
== Reĝlando Armenio ==
Linio 80:
Dum la regado de [[Izabela de Armenio|Izabela]]<ref name="Ghazarian">{{cite book | last =Ghazarian | first =Jacob G. | title =The Armenian Kingdom in Cilicia during the Crusades: The Integration of Cilician Armenians with the Latins (1080-1393) | publisher =Routledge | year =2000 | pages = 54–55 | isbn=0700714189}}</ref> kaj Hetumo, la [[Mongola Imperio]] rapide etendiĝis ekde [[Azio]], kaj atingis la [[Mezoriento]]n. La mongoloj konkeris Mezopotamion, [[Bagdado]]n, kaj [[Sirio]]n, en sia vojo rekte al [[Egiptujo]]. La mongola konkero estis katastrofa por [[Granda Armenio]], sed tio ne estis la kazo por [[Kilikio]], ĉar Hetumo elektis submeti Kilikion al[[ Ilĥanato]], sendante sian fraton Sembat al la Mongola Kortego en [[1247]] por negoci la [[alianco]]n.
 
===Armenaj rilatoj kun Bizancio kaj selĝukoj===
La filo de Konstantino estis [[Toros la 1-a]], kiu sukcedis lin en la trono en [[1100]]. Dum lia regado, li konfrontiĝis al bizancanoj kaj [[selĝukoj]], kaj ampleksigis la posedaĵojn de la rubenidoj. Li translokigis la [[ĉefurbo]]n de Kilikio de Tarsus al Sis, post elimini la etan bizancan garnizonon kiu restis tie<ref name='Runciman'>{{cite book | last = Runciman | first = Steven | title = A History of the Crusades – Volume II.: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East: 1100-1187}}</ref>. En 1112, li prenis la kastelon de Cyzistra kun la celo venĝi la morton de la lasta bagratida reĝo, [[Gagiko la 2-]]a. La murdistoj de ĉi tiu lasta, estis tri bizancaj fratoj kiuj regis la kasteln, kiuj estis murditaj. Kun la tempo, naskiĝis la centralizita regado en la areo de la rubenidoj. Dum la [[12-a jarcento]] ili batalis por la kontrolado de la regiono. La princo Leono la 1-a, frato de Toros kaj sukcedinto, ekregis en 1129. Li aneksis la marbordajn urbojn de Kilikio al la armena princlando, tiel konsolidante la komercan superecon de [[Armenio]] en la regiono. Dum ĉi tiu periodo, ekzistis plentempa rivaleco inter Armenio kaj Kilikio de la turkaj selĝukoj, kaj eventualaj konfliktoj inter [[armenoj]] kaj la Princlando [[Antioĥio]].
 
=== Kampanjoj kun la mongoloj ===