Serbokroata lingvo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
JorisvS (diskuto | kontribuoj)
zorge kunmetita aĵo kun politika motivo por pligrandigi la ŝajnajn diferencojn ol fakte
JorisvS (diskuto | kontribuoj)
mi korektas la informo en ĉi tiu artikolo
Linio 1:
{{Lingv/Informkesto|sh}} lingvo
|Lingvo=Serbokroata
|Landoj=[[Kroatio]], [[Serbio]], [[Bosnio kaj Hercegovino]] kaj [[Montenegro]]
|Denaske=16,3 milionoj<ref name=Eth>[http://www.ethnologue.com/show_language.asp?code=hbs Ethnologue]</ref>
|Klasifiko=
[[Hindeŭropa lingvaro|Hindeŭropa]]
:[[Baltslava lingvaro|Baltslava]]
::[[Slava lingvaro|Slava]]
:::[[Sudslava lingvaro|Sudslava]]
::::[[Okcidente sudslava lingvaro|Okcidente sudslava]]
|Koloro=hindeŭropa
|Oficiala lingvo=
|Reguligita de=
|Skribo=[[latina alfabeto|latina]] kaj [[cirila alfabeto|cirila]]
|ISO1=sh
|ISO2=scr, scc
|ISO3=hbs
}}
[[Dosiero:Serbo croatian languages2006.png|thumb|250px|Dialekta mapo]]
'''Serbokroata lingvo''' aŭ '''kroatoserba lingvo''' (serbokroate: ''srpskohrvatski'' aŭ ''hrvatskosrpski'') estas la plej importanta okcidente [[sudslava lingvaro|sudslava lingvo]]. Ĝi estas la denaska lingvo de kvar el la ses respublikoj de la eksa [[Jugoslavio]] ([[Kroatio]], [[Bosnio kaj Hercegovino]], [[Serbio]] kaj [[Montenegro]]) kaj parolata de 16,3 milionoj da homoj<ref name=Eth/>. La serbokroata konsistas el tri normlingvoj, la [[kroata lingvo|kroata]], la [[serba lingvo|serba]] kaj la [[bosnia lingvo|bosnia]], kaj do estas [[plurcentra lingvo]]. Kvankam ofte traktita kiel proprajn lingvojn, certe en la eksa Jugoslavio, lingvistoj ankoraŭ konsideras ĝin unu lingvo, ĉar la diferencoj inter la normaj versioj ne estas pli granda ol inter la amerike kaj la brite [[angla lingvo|angla]]. Ĉiuj normlingvoj estas bazataj sur la [[ŝtokava dialekto]]. Norme serbokroata estis la oficiala lingvo de la eksa Jugoslavio.
'''Serbo-kroata lingvo''' aŭ kroato-serba lingvo (srpsko-hrvatski/hrvatsko-srpski) estis la oficiala lingvo de kvar el la ses respublikoj, el kiuj konsistis [[Jugoslavio]] 1954-1991. Tiuj kvar respublikoj estas nun kvar apartaj landoj, kaj ĉiu difinas sian propran normlingvon (kiuj el lingvoscienca vidpunkto memkompreneble kaj evidente nur estas dialektoj de la sama lingvo - respektive bela pruvo de la frazo "lingvo estas dialekto kun armeo"): la [[bosna lingvo|bosna]] en [[Bosnio kaj Hercegovino]], la [[kroata lingvo|kroata]] en [[Kroatio]], kaj la [[serba lingvo|serba]] en [[Serbio]] kaj la [[montenegra lingvo|montenegra]] en [[Montenegro]].
[[ISO 639]] iam havis kodon por la serbo-kroata, sed en pli novaj versioj de la normo tiu iama kodo (sh) estas anstataŭigita de apartaj kodoj por la [[bosna lingvo|bosna]] (bos, bs), la [[kroata lingvo|kroata]] (scr/hrv, hr) kaj la [[serba lingvo|serba]] (scc/srp, sr).
 
[[ISO 639]] iam havis kodon por la serbo-kroataserbokroata, sed en pli novaj versioj de la normo tiu iama kodo (sh) estas anstataŭigita de apartaj kodoj por la [[bosna lingvo|bosna]] (bos, bs), la [[kroata lingvo|kroata]] (scr/hrv, hr) kaj la [[serba lingvo|serba]] (scc/srp, sr).
Serbokroata lingvo estas tute fonetika, unu litero donas unu solan sonon, ĉiam kaj ĉie saman. Same ĉiuj nuntempa variantoj de la lingvo (serba, kroata, bosna kaj montenegra).
Krom tiuj, en areo de antaŭa Jugoslavio ankaŭ [[makedona lingvo|makedona]] estas tute fonetika lingvo, dum en [[slovena lingvo|slovena]] lingvo estas kelkaj ekskludoj.
 
SerbokroataLa serbokroata lingvo estas tute fonetika, unu litero donas unu solan sonon, ĉiam kaj ĉie saman. Same ĉiuj nuntempa variantoj de la lingvo (serba, kroata, bosna kaj montenegra).
La nomo ''serbokroata'' restas utila por priskribi lingvaĵon, kiu konformas al neniu el la tri novaj normoj.
 
==Referencoj==
{{reflist}}
 
== Aliaj projektoj ==