Lingvoj de oïl: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e r2.6.3) (robota aldono de: uk:Мови Ойл |
Kamilo (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 3:
Oni nomas '''«lingvoj de ''Oïl''»''' [oil] (''langues d'Oïl'' en la franca), la [[latinidaj lingvoj]] kiuj disvolviĝis norde de [[Gaŭlio]], kaj poste norde de [[Francio]], sude de [[Belgio]] kaj en la [[Manikinsuloj]]. Tiu lingvaro ricevis pli da influo de ĝermanaj kaj keltaj lingvoj ol la [[Okcitana lingvo|lingvo de ''Oc'']], kie la [[Romio|romianoj]] pli frue kaj pli longe instaliĝis.
La esprimo estis aŭdebla jam en la [[13-a jarcento]] dank'al [[Dante Alighieri]], kiu
La [[franca lingvo]], nun ĉefa kaj oficiala lingvo de la tuta areo devenas de tiu lingvaro. Sed aliaj lingvoj vivtenas sin ie kaj tie kiel la burgunda-morvanda, ŝampanja, franĉ-kontea, [[Galoa lingvo|galoa]], lorena, majena, [[normanda lingvo|normanda]], [[pikarda lingvo|pikarda]], puatua, santonĵa, [[valona lingvo|valona]], kiu posedas pli malpli fiksan alfabeton. Oni ankaŭ nomas tiun lingvaron norda [[malnovfranca lingvo]], kiu estas laŭ aliaj troa, ĉar iliaopinie la franca estis unu el la lingvoj de ''oïl'', kiu estis agnoskita de la ŝtato kaj preferita al la aliaj.
| |||