Kiel registrite je 09:55, 30 nov. 2010 redakti Boba OKC (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Patrolantoj 1 525 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 09:25, 23 feb. 2011 redakti malfari Boba OKC (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Patrolantoj 1 525 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 4: En la jaro [[1923]] li venis en [[Moskvo]]n kaj eklaboris kiel raportisto de revuo “Gudok” (Sireno), kie Ilf verkis ĉefe humuraĵojn, satirikaĵojn kaj felietonojn. Tiam li konatiĝis kun [[Eŭgeno Petrov]]. Ilja Ilf kaj Eŭgeno Petrov, ambaŭ odesanoj, dum dek unu jaroj estis fidelaj amikoj kaj fruktodonaj kunlaborantoj, kiuj aperigis multajn rimarkindajn ĉefverkojn. En [[1927]] dum kuna verkado de romano ~~“Dek~~“[[Dek du ~~seĝoj”~~seĝoj]]” komencis krea kunlaboro de Ilf kaj Petrov. Tembazon de la romano proponis [[Valentin Katajev]] (frato de Petrov), al kiu la kunaŭtoroj dediĉis la verkon. En siaj rememoroj Petrov skribis poste:” Ni momente decidis, ke temo pri seĝoj ne devas esti esenco de la romano, sed nur kaŭzo, motivo por prezenti la vivon”. Linio 13: Ekde [[1932]] Ilf kaj Petrov verkis felietonojn por ĵurnalo “Pravda”. En [[1933]]-[[1934]] ili vizitis la okcidentan [[Eŭropo]]n kaj en [[1935]]-[[1936]] [[Usono]]n. El abundaj notoj kaj krokizoj al fotoj pri la vojaĝo en Usonon, publikigitaj en revuo “Ogonjok” (Lumeto), ili kompilis kaj verkis la libron “[[Unuetaĝa Usono]]” ([[1937]]). En [[2003]], oni tradukis la libron ''"[[Unuetaĝa Usono]]"'' en [[Esperanto]]n el la rusa kaj enmetis tri tekstojn (rusan, anglan, esperantan) en [[Interreto]]n. Ĝi estas malpli konata en la mondo, ol ''~~“Dek~~“[[Dek du ~~seĝoj”~~seĝoj]]”'' kaj ''“La ora bovido”'', kvankam preskaŭ samtempe kun apero de la ruslingva originalo en [[1937]], aperis la anglalingva traduko far Charles Malamuth sub titolo ''“Little Golden America”'' En [[1936]] en [[Usono]] Ilf jam komencis suspekti sian gravan malsanon - tuberkulozon. Reveninte Moskvon, li akurate plenumis ĉiujn rekomendojn de kuracistoj kaj eĉ provis ŝerci, tamen la malsano superis. Foje li prenis la pokalon da ĉampano kaj proponis nomi ĝin: “Ich sterbe” (germane “Mi mortas”). Kiel estas konate, tiuj vortoj estis lastaj, kiujn diris [[Anton Ĉeĥov]], granda rusa verkisto, same mortinta pro tuberkulozo.

Ilja Arnoldoviĉ Ilf: Malsamoj inter versioj