Ĵazpianado: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 25:
* Bastonoj kaj akordoj alterne, la tiel nomata ''[[Paŝa pianludado|paŝa stilo]]''. En kvarono-takto la bastonoj kutime koincidas kun la taktotempoj 1 kaj 3, la akordoj kun taktotempoj 2 kaj 4. Ĉi tiu ludmaniero laŭas la tradicion de [[romantisma muziko|romantisma]] pianomuziko; ĝin realigas tie la maldekstra mano, en ĵazo tamen sen dampiloleva pedalo.<ref>„Paŝa piano estu ludata kun malmulta aŭ neniu pedalo.“ (Dominic Alldis: ''A Classical Approach to Jazz Piano Improvisation''. Hal Leonard Corporation, Milwaukee 2003, ISBN 0-634-05829-0, S. 129.)</ref> Famas la ''paŝa pianludado'' de Art Tatum.
* [[Dekto|Dektoprenadoj]] (du tonoj en la vere larĝa distanco de [[okto]] plus [[trito]]).<ref>„10ths became the foundation of popularized piano blues in the 1920’s and also had successful jazz applications.“ (Eric Kriss: ''Barrelhouse & Boogie Piano''. Oak Publications, New York 1974, S. 108.)</ref> Unuopaj dektoprenoj povas anstataŭi unuopajn bastonojn; nerompitaj kaj rompitaj sinsekvoj da dektoprenadoj, ankaŭ nomataj ''paŝantaj dektoj'' aŭ ''rulantaj dektoj'', baziĝas sur la ''paŝanta baso'' kaj estas ofte enmiksataj en la ''paŝan stilon'', ili anstataŭas la baso-akordo-akompanadon kaj kaj maldensigas ĝin. Jen ankaŭ Art Tatum majstras.
* Regule ripetataj aŭ malregule ensemitaj ''[[akordmetado (ĵazo)|akordmetado]]'' (akordoprenadoj tipaj por la respektiva pianisto aŭ stilo, ekz. akordmetado laŭ Bud Powell aŭ laŭ Bill Evans). En multaj pianotonmetaĵoj la maldekstra mano de Erroll Garner plejparte koncentriĝas sur laŭmezure pulsantaj akordoprenadoj. Ĝi kutime ĵetas la akordojn malregule kaj ofte perkute, kiel evoluigis ĝin la [[bibopo]], kaj se la maldekstra mano akompanas la dekstran kaj se pianisto la soloiston.
* [[Ostinato|
* Unuvoĉaj melodilinioj.
* Melodilinioj en oktoj. Oktosinsekvoj en la maldesktra mano sonas ekde la ragtimo iomete eluzataj kaj en ĵazo ne havas altan gravecon.
*
*
<!--
* Im Jazz-Piano wird deutlich weniger Pedal verwendet. Während der ''stride style'' fast ohne Pedal auskommt, ist für das Spiel von [[Ballade (U-Musik)|Balladen]] umsichtiger Pedaleinsatz typisch.<ref>„Use the sustain pedal judiciously, especially when playing ballads.“ (Dominic Alldis: ''A Classical Approach to Jazz Piano Improvisation''. Hal Leonard Corporation, Milwaukee 2003, ISBN 0-634-05829-0, S. 155.), Vgl. auch Andre Asriel ''Jazz'', S. 398f.</ref>
| |||