Kiel registrite je 11:09, 4 apr. 2011 redakti Longharulo (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 25 926 redaktoj Nova paĝo: '''''Cimbasso''''' nuntempe nomiĝas kontrabas-valvotrombono kun 4 ĝis 5 valvocilindroj en E♭, F, C aŭ B♭. Cimbasso havas proksimume la saman tonamplekso...		Kiel registrite je 11:39, 4 apr. 2011 redakti malfari Longharulo (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 25 926 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 4: La vorto ''cimbasso'' unuafoje aperas en operpartituroj de [[Vincenzo Bellini\|Bellini]] (''[[Norma (opero)\|Norma]]'', 1831) kaj [[Giuseppe_Verdi\|Verdi]]. Verdi uzis ĉi tiun nomon, kiu origine signifas ''c. in basso'' (corno in Basso, corno inglese di basso), kiel arnomo por la kutimaj malaltaj konusaj blovinstrumentoj tiutempaj kiel [[baskorno]] („rusa fagoto“), [[Serpento (muziko)\|serpento]] aŭ la pli moderna [[ofikleido]]. Moderna ''cimbasso'' tamen havas cilindran diametron, apartenas do al la trumpetinstrumentoj. ~~<!--~~ Indiko pri tio, ke tiutempe ekzistis instrumento nome ''cimbasso'', ne ekzistas. Estas celata simple la plej malalta voĉo de la latunaj blovinstrumentoj, dum kiam la konkretan instrumenton Heute wird die „Cimbasso“-Stimme jener Opern oft von [[Tuba\|Tubisten]] auf dem modernen Instrument Cimbasso gespielt, was historisch nicht unbedingt gerechtfertigt ist, weil es von dem deutschen Instrumentenbauer Hans Kunitz erst in den 1950er Jahren entwickelt worden ist. [[Hector Berlioz]] ist in seiner Instrumentationslehre (1844) noch keine Bassposaune mit Ventilen bekannt. Indiko pri tio, ke tiutempe ekzistis instrumento nome ''cimbasso'', ne ekzistas. Estas celata simple la plej malalta voĉo de la latunaj blovinstrumentoj, dum kiam la konkreta instrumento ŝanĝiĝis. Nuntempe [[tubjo\|tubjistoj]] ludas la „cimbasso“-voĉojn de tiuj operoj sur la moderna instrumento ''cimbasso'', kio historie ne nepre pravigeblas, ĉar ĝin evoluigis la germana instrumentkonstruisto Hans Kunitz nur en la 1950-aj jaroj. [[Hector Berlioz]] en sia Instrumentad-Instruo (1844) ankoraŭ ne mencias bastrombonon kun valvoj. Als Verdi in seiner Mailänder Zeit seine Idealvorstellung einer Orchesterbesetzung überdachte, wünschte er sich neben den beiden [[Tenorposaune]]n eine Bassposaune und eine Kontrabassposaune in B, die er durch die Mailänder Firma Pelitti bauen ließ. Diesen Posaunensatz schreibt Verdi in seinen Opern ''[[Otello (Verdi)\|Otello]]'', ''[[Falstaff (Verdi)\|Falstaff]]'' und in den ''Sacri Pezzi'' vor. Dabei bezeichnet er die vierte Stimme mit „Trombone basso“. ~~-->~~ Kiam Verdi dum sia [[Milano\|milana]] tempo pripensis sian idealan imagon pri orkestro-instrumentaro, li deziris krom la du [[tenortrombono]]j bastrombonon kaj kontrabastrombonon en B♭, kiun li konstruigis fare de la milana firmao Pelitti. Ĉi tian trombonsekcion Verdi preskribas en siaj operoj ''[[Otello (Verdi)\|Otello]]'', ''[[Falstaff (Verdi)\|Falstaff]]'' kaj en la ''Sacri Pezzi''. Je tio li nomas la kvaran voĉon „trombone basso“. == Literaturo == *Anthony Baines: ''Brass Instruments, Their History and Development,'' New York: Dover 1993. ISBN 978-0486275741

Cimbasso: Malsamoj inter versioj