Entombigo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e →‎Brazilaj kazoj: menmortigo -> memmortigo (malĝusta vorto)
Linio 13:
La indiĝenaj popoloj de Xingu /ŝin'''gu'''/ faras grandan feston por dua entombigo nomata Quarup /kŭarup/. En ĝi, oni adiaŭas la mortojn kaj petas al iliaj spiritoj foriri la socian vivon. La mortoj estas reprezentataj de trunkoj ornamitaj, oni oferas manĝaĝon al ili, dancas al ili, disputas kuradojn kaj, la plej grava, la ĉampionoj de vilaĝoj luktas "huka-huka" omaĝe al ili. La festo estas tiam grava kaj interesa ke multaj brazilaj aŭtoritatuloj partoprenas de ĝi kaj foje la televido montras ĝin, ĉefe kiam famaj milituloj ludos huka-huka, aŭ granda estro estos omaĝita.
 
Neindiĝenaj, eĉ kristanaj eŭropdevenaj, brazilanoj ĝenerale uzas multoblan entombigon, la unuavica estas solena kun [[funebro]]j, la dua estas tute neformala, antaŭ unu aŭ du reprezentantoj de la familio (tiuj ne necese estas parenco). La dua entombigo, kiu oni en Brazilo nomas "ĵetiforĵeti la ostojn" okazas kiam mortas alian membron de la familio kaj oni uzos la tombon por ties unuavica entombigo. Dum la ĵetadoforĵetado de ostoj oni stude agas malformale kaj eĉ moke, por montri ke la ostoj ne plu estas homo. La ostojn estas portitaj al komuna ostejo kaj oni devas forgesi ilin, kaj ne plu omaĝe vizitu ilin.
 
Laŭ [[spiritismo]], tre ofte, nur post la ĵetadoforĵetado de ostoj, estas permesata al spirito de [[memmortigo|memmortigintoj]] lasi la korpon, kaj estas granda turmento al ili resti entombigita dum la putrigo de la karno.
 
==Vidu ankaŭ==