Jhukov: Malsamoj inter versioj

Inocento Nikolajeviĉ Ĵukov naskiĝis je 5/17 de la oktobro 1875j. en loketo Gornij Zerentuj (Zabajkalje, distrikto de la Nerĉina uzino). Li estis la kvina infano (el la ok) en la familio de titulita konsilisto, intendanto de la Gorno-Zerentuja mino de Nikolao Mihajloviĉ Ĵukov kaj de Agripina (Agrofena) Afanasjevna Savinskaja. En aĝo je 12 jaroj lin oni ekspedis en Ĉita-n, kie li loĝis kaj studis en gimnazio kaj ricevis kromnomon Keŝa. Dum lerna periodo li ŝatokupighisŝatokupiĝis pri literaturo, kompiladis versaĵojn, kio kaj determinis finfine elekton de supera lernejo. Samloke li seriozentuziasmis pri pentraĵo, skulptaĵo el argilo kaj eltranchaĵoeltranĉaĵo el ligno figuretojn de birdoj, bestoj kaj homoj.

En 1895j. li ekstudis en histori-filologia fakultato de la Peterburga Universitato. Dum studjaroj li geedziĝis kun sia samteranino Aleksandra Ivanovna Rindina, kun kiu en la 1900-1908jj. akiris kvar infanojn. Pro persekutoj laŭlaû politikaj motivoj diplomon pri finlernado en la Universitato I.N. ricevis kun prokrasto, en 1902j. Tuj post ricevado de la diplomo li instruis geografion en komerca lernejo-himnazio de Stolbov. De tiu tempo instruado de geografio fariĝis lia ĉefa profesio dum tuta vivo ĝis emeritiĝo ĉe persona pensio en fino de 1931j. En la 1917-1921jj. I.N. instruis en gimnazio de Ĉita kaj servis kiel instruktoro de la Fako de unuiĝita lernejo en la Minedukado de Malproksim-Orienta respudlikorespubliko. La lasta loko de agado de I.N. estis la lernejo № 41 de la baumana RONO en Moskvo, kie li ekde 1925j. instruis geografion en superaj grupoj.

Tamen I.N. neniam restadis ankaŭankaû sian amatoran okupon en skulptado. Kvankam ricevi plenan edukadon en tiu branĉo li ne havis eblecon, tamen li prenis lecionojn pri skulptaĵo kaj pentraĵo tempe al tempo en la Akademio de belarto en Sankt-Peterburgo kaj poste en Parizo (en la Akademio de Emil Antuan Burdel), kien li forveturis en la 1912j. laŭlaû stipendio, kion li ricevis dank’ al amikoj kaj honorantoj de lia talento. La Unua mondmilito detruis ĉi-lecionojn, sed I.N. daŭrasdaûras memperfektiĝo dum libero de pedagogio tempo kaj akiris signifajn sukcesojn kaj konatecon en nia lando kaj la Eŭropo. Precipe al tiu akcelis lia partopreno en t.n. la Aŭtunaj ekspozicioj en Sankt-Peterburgo (en la galerio de P. Auer) kaj amasa eldonado de art-bildkartoj kun bildado de liaj skulptaj laboroj.

Vasta konateco de I.N. trovis respegulon kaj en artikoloj pri li en vico de enciklopediaj eldonaĵoj. Al esploroj de lia heredaĵo estas dediĉita granda artikolo de konata esperantisto H.V. Nekrasov. Ekzistas partoj pri I.N. en vico de bakalavraj laboroj pri pedagogio, sed profunda profesia esplorado de skulptaĵaj laboroj de I.N. dume ne estas farita. AnkaŭAnkaû mankas sciencaj esploroj, ĝeneraligaj riĉajn artan kaj pedagogian heredaĵojn de I.N. Jiukov.

I.N. JhukovĴukov estis akceptita en la anojn de MOSSĤ, kaj en la 1945j. estis gratifikita per la medalo “Pro kuraĝa laboro dum la Granda Patruja milito”. Mortis li en Moskvo en 5-an de novembro 1948j, estas entombigita en tereno 23 de la Vvedenska tombejaro.