Pink Floyd: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Luckas-bot (diskuto | kontribuoj)
e r2.7.1) (robota aldono de: nds:Pink Floyd
Neniu resumo de redakto
Linio 50:
Ili ludis unuafoje en reĝistrostudio Decembre en 1964, sen la ĉeesto de Wright, kiu estis paŭzanta de siaj studadoj. Per unu el siaj amikoj, kiu lasis ilin profiti senpage de iom da neaktiva tempo, ili sukcesis sekurigi al si registradan kunsidon ĉe studio en Uesta Hampstead. Ĉi tiu kvarkanzona sesio iĝis unua montra registrado de The Tea Set, kaj entenis la songojn "I'm A King Bee", klasikan de l'ĝenro [[ritmenbluso]], du originalajn de Syd Barrett: "Butterfly" kaj "Lucy Leave", kaj "Double O Bo", grupan komponaĵon kiu-laŭ Mason-estis "[[Boo Diddley]] renkontanta temon de filmo de 007".
 
The Pink Floyd Sound iĝis stabile la gasta bando ĉe la Countdown Klubo apud [[Kensington High Street|Kensington Avenuo]] en Londono, kie ekde malfrua nokto ĝis frumatene ludadis tri prezentojn de 90 minutoj. Laŭ Mason, ĉi epoko "... estis la komenco de plena elpercepto, ke kanzonoj povis esti plivastigitaj per longaj soloj." Aŭskultado por programo de ITV ''Ready Steady Go!'' postvenis frue (la produktanto de l'programo petis ilin reveni sekvasemajne), kiel alia klubo, kaj ankaŭ du rokaj konkursoj. Pro insistado de sia patro, kaj konsilo de siaj kolegiaj tutoroj, Bob Klose forlasis Pink Floyd en 1966, kaj Barrett substituiĝis al li kiel gvida gitaro. Ludante plejmulte [[ritmenbluso|ritmenblusajn]] songojn, ili komencis ricevi pagitajn dungojn, el kiuj unu por elmontrado ĉe la Marquee Klubo dum Marto en 1966, kie ili estis viditaj de [[Peter Jenner]]. Asistanto ĉe la London School of Economics, Jenner impresatis de la sonaj efikoj kiujn Barrett kaj Wright kreadis, kaj kune kun sia negockunulo kaj amiko Andrew King li iĝis lia agento. Kvankam duopo ne estis longasperta pri muzika industrio, ili utiligis hereditan monon por fondi societon Blackhill Enterprises, kaj aĉetis novajn instrumentojn kaj ekipaĵon por la bando, inkluzive al amplifa instalaĵo Silmer. Sub ilia gvido, ĉe lokoj el kiuj All Saints Hall kaj The Marquee, la bando iĝis parto de la londona ekstercirkvita scenejo. Elmontrante sin ĉe la Countdown Klubo, la bando estis eksperimentinta longajn instrumentajn deflankiĝojn, kaj komencis etendiĝis pri tiuj per rudimentaj sed vide tre efikaj lumaj spetakloj, projekciataj de koloraj diapozitivoj kaj hejmaj lumoj. Por soleni la lanĉon je la [[London Free School]]-a gazeto ''International Times'', ili prezentiĝis antaŭ publiko da 2,000 personoj je l'aperturo de la [[The Roundhouse|Roundhouse]], ĉeeste de famuloj kiel Alexander Trocchi, [[Paul McCartney]], kaj [[Marianne Faithfull]]. La aro da malsamaj sociaj rilatoj de Jenner kaj King helpis la bandon gajni gravan amaskomunikilan kovron en ''[[The Financial Times]]'' kaj ''[[The Sunday Times]]''
 
[[DosieroImage:Hapshash-UFO.jpg|upright|right|thumb|Afiŝo de Hapshash and the Coloured Coat por Pink Floyd ĉe la UFO Club]]
 
<!-- Jenner and King's diverse array of social connections helped gain the band important coverage in ''[[The Financial Times]]'' and ''[[The Sunday Times]]''.<ref>{{Harvnb|Mason|2005|pp=52–53}}</ref>