Jaroslav Novobilský: Malsamoj inter versioj

En la nova, nekonata medio, li kun elanosia altipa li propraelano, rekomencis sian pedagogian laboron ne preterlasante eksterlernejan laboron, per kiu li celis kuraĝigi siajn [[samcivitano]]jn kaj konvinki ilin pri la nur provizora ekzisto de la faŝisma misregado en la ĉeĥaj landoj. Kiel arda [[patrioto]] li aniĝis al la kontraŭfaŝisma kontraŭleĝa movado, en kiu li funkciis kiel regiona gvidanto.

J. Novobilský fervore praktikis ankaŭ [[Esperanto]]n. Verŝajne li konatiĝis kun ĝi en la [[Porinstruista instituto]] en Příbor, kie studis kelkaj elstaraj [[ĉeĥaj esperantistoj]], ekz. [[Theodor Čejka|T. Čejka]] kaj [[Josef Krumpholc|J. Krumpholc]]. Li fariĝis membro de [[Universala Esperanto-Asocio]] kaj ĝia delegito por Závišice pli poste por Melč. Lia lernanto de Esperanto kaj pli poste instruisto [[Jan Hadánek|Jan Hadánek]] el [[Jakartovice]] rememoras: "Aŭtune [[1927]] J. Novobilský fondis el la plej bonaj lernantoj de mia [[klaso]] [[Esperanto-grupo]]n, en kiu li tre diligente kaj kun granda fervoro instruis al ni Esperanton. Ni estis 16 gelernantojlernantoj. Jam post [[Kristnasko]], en la jaro [[1928]] ni sendis unuajn [[poŝtkarto]]jn kaj [[letero]]jn al [[eksterlando]]. Ni ĉiuj estis entuziasmaj, ni ardis por Esperanto. Je la fino de la lernojaro estis en la lernejo aranĝita [[ekspozicio]] de la lernej-laboraĵoj, sub la [[devizo]]: "Ni infanoj de la tuta mondo volas pacon". Sur la frunta [[muro]] estis granda mapo de la mondo kaj sur ĝi malgrandaj flagetoj en lokoj, kiujn ni kontaktis pere de Esperanto. Sur tableto sub la [[mapo]] estis [[modelo]] de nia lernejo, el kiu koloraj [[fadeno]]j gvidis al la flagetoj. Krom tio sur la tableto kuŝis nia kompleta [[Korespondado|korespondaĵo]] el la fremdaj landoj. La Esperanto-grupo funkciis ankaŭ en la dua kaj tria lernojaroj. Tiam ni jam legis Esperantajn gazetojn kaj kelkajn [[libro]]jn. Poste mi foriris al la porinstruista instituto kaj pri la plua sorto de la Esperanto-grupo mi ne estas informita. Mi nur scias, ke multaj kunlernantoj post forlaso de la lernejo havis viglan korespondadon kun fremdaj landoj. Tuj post frekvento de la porinstruista instituto mi gvidis Esperanto-[[kurso]]n en [[Lhotka]] kaj pli poste kelkajn kursojn en mia nuna laborloko en [[Mladecko]]."