Armena Revolucia Federacio: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 118:
La ARF ĉiam konservis sian ideologian devizon "Libera, Sendependa, kaj Unuiĝinta Armenio"<ref>{{cite web | url= http://www.arfshant.org/index.aspx?PAGEACTION=Home | title=ARF Shant Student Association|accessdate=2007-01-07}}</ref>. La esprimo Unuiĝinta Armenio rilatas limoj de Armenio rekonitaj de la usona prezidento[[ Woodrow Wilson]] kaj skizita en la [[Traktato de Sèvres]]<ref>{{cite web | url= http://net.lib.byu.edu/~rdh7/wwi/versa/sevindex.html | title=Treaty of Sèvres|accessdate=2007-01-07}}</ref>. Post kiam Armenio estis sub soveta kontrolo en 1920, la ARF ene de la [[armena diasporo]] kontraŭis la sovetian regadon sur Armenio kaj amasiĝis en subteno de la armena sendependeco. Ĝi kontribuis al organizado de socia kaj kultura kadro direktita por la preservado de la armena identeco<ref>{{cite web | url= http://www.arf.am/English/ | title= Armenian Revolutionary Federation - Dashnaktsutiun |accessdate=2007-02-03}}</ref> . Tamen, pro fera komunisma kontrolo, la ARF ne povis funkcii en la [[Armena Soveta Socialisma Respubliko]] kaj la partio restis malpermesita ĝis 1991.
 
Kiam sendependeco estis atingita en 1991, la ARF baldaŭ iĝis unu el la ĉefaj kaj plej aktivaj partioj, konkurante plejparte kun la [[Tut-Armena Nacia Movado]]. Poste, la [[28-an de decembro]] [[1994]], la prezidanto [[Levon Ter-Petrosjan]] en fama televidparolado ekskludis la ARF, kiu estis la gvida opozicia partio de la nacio, kune kun [[Jerkir]], la plej granda tagĵurnalo de la lando apartenanta al la Daŝnako.<ref name="ARF History"/>.[[Dosiero:Levon Ter Petrossian.jpg|thumb|180px|left|Sub akuzo je komploto kontraŭ la stabileco, la prezidinto Ter-Petrosjan, malpermesis la partion en Armenio.]] Ter-Petrosjan montris pruvojn kiuj supozeble detaligis komploton organizitan de la ARF por okupiĝi pri terorismo kontraŭ lia administracio, endanĝerigi la nacian sekurecon de Armenio kaj senpotencigi la registaron. Laŭlonge de la nokto, la sekurecfortoj arestis ARF-gvidantojn, kaj la polico prenis komputilojn, faksmaŝinojn, dosierojn kaj presilojn de la oficejo de la ARF. Krom ''Jerkir'', la registartrupoj ankaŭ fermis plurajn literaturaj, porinajn, kulturajn, kaj junularajn eldonaĵojn<ref name="ARF History">{{cite web | url= http://arf.am/English/history/004history.htm| title=ARF newspaper banned|accessdate=2006-12-27 |archiveurl = http://web.archive.org/web/20061206144311/http://www.arf.am/English/history/004history.htm |archivedate = December 6, 2006}}</ref>. Tridek unu viroj, kiuj poste estus konataj kiel la "[[Drastamat Kanajan|Dro-Grupo]]" (la grupo kiu estis supoze malantaŭ la komploto), estis arestitaj.
 
Gerard Libaridjan, historiisto kaj asistanto de Ter-Petrosjan, kolektis kaj prezentis la pruvojn kontraŭ la akuzitoj. Li poste deklaris en intervjuo ke li certis ĉu tiuj pruvoj estis veraj, nerekte dirante ke la partio estis ekskludita pro ĝiaj kreskantaj eblecoj pri la sidlokoj de la parlamentaj elektoj en 1995<ref>Interview in 2001 by Aram Abrahamyan on Horizon Armenian Programming.</ref>. Plurajn monatojn post la elektoj, la plejmulto el la akuzitoj estis trovitaj nekulpaj escepte de pluraj akuzitaj je okupiĝado pri koruptaj komercpraktikoj. La malpermeso de la partio estis ĉesigita, aliflanke malpli ol semajnon poste Ter-Petrosjan perdis la potencon kaj estis anstataŭita de [[Robert Koĉarjan]], kiu estis subtenita de la daŝnakanoj.