Tonlingvo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Talnat (diskuto | kontribuoj) e Tonalta lingvo alinomita al Tonlingvo: Tradicia kaj pli trafa termino |
Talnat (diskuto | kontribuoj) du bildoj |
||
Linio 24:
* ekzemple la [[vedoj|veda]] [[sanskrito]], la [[panĝaba]], la [[antikva greka]] en sia origina prononco, la [[litova]], [[norvega]], [[sveda]] (escepte de la vario parolata en [[Finnlando]]) kaj la [[dana]] dialekto parolata sur la insulo [[Bornholm]]<ref>[http://dialekt.dk/dialekter/eksempler/ paĝo pri ekzemploj pri danaj dialektoj en la retejo dialekt.dk de la kopenhaga universitato (dane)]</ref>, la sudslavaj lingvoj [[kroata]], [[serba]] kaj [[slovena]], la [[limburga lingvo|limburga]] kaj la [[ripuara dialektaro]] de la [[germana]].
[[dosiero:Tonal languages.png|thumb|400px|Geografia distribuo de la tonlingvoj]]
==Tipologio laŭ distingivaj trajtoj==
Linio 39 ⟶ 40:
[[de:Datei:Vier Toene des Hochchinesischen.svg|thumb|Tonaltoj kaj -konturoj en la Norma Ĉina lingvo]]
[[dosiero:Pinyin Tone Chart.png|thumb|180px|Konturoj de la tonoj en la norma ĉina lingvo]] En praktika sistemo por indiki konturajn tonojn en lingvistikaj studoj oni distingas kvin nivelojn inter 1 kaj 5, kaj la konturoj povas esti priskribataj per sinsekvo da ciferoj. Tio ilustriĝas ĉi-apude per la ekzemplo de la [[Norma ĉina lingvo]]. En ĝi, oni povas distingi inter kvin tonoj, el kiuj tamen nur kvar estas distingivaj. La kvina estiĝas nur kiam iu el la distingivaj tonoj neŭtraliĝas en la parolo.
* unua tono, [[pinjino|pinjine]] ''ā'', /55/ alta tono
|