Eŭzebio de Verĉelo: Malsamoj inter versioj

Pri lia episkopeco nioni havas infornojn nur ekde [[354]], kiam li estis menciitamenciata en letero de Sankta [[Ambrozio de Milano]] kiu lin laŭdas pro la fakto ke li altrudis al la ekleziuloj de sia diocezo komunuman vivon, kiel okazadis en la monaĥaj [[cenobito]]j, imitante en tio la praktikan kutimokutimon de orientajorienta klerularo. Ĝuste pro tio li estas ankaŭ honorata kiel kunfondistokunfondinto de ilia ordeno ĉe la konfederaciitaj [[Laŭregulaj kanonikoj de Sankta aŭgustinoAŭgusteno]].

Ĉar persista subtenanto de la [[Atanazia Simbolo]], li estis diplomatimisie sendita de [[papo Libero]] kune kun [[Sankta Lucifero|LucuferoLucifero]] episkopo de [[Kaljaro]] al la imperiestro [[Konstancio la 2-a]] por lin puŝi al konvokokunvoko de koncilio kiu decidu pri la kverelo inter la arianoj (subtenataj de la imperiestro mem) kaj la sekvulosekvuloj de la ortodoksio: la koncilion oni celebris en Milano en [[355]], sed ĉar la ariaj episkopoj estis la plimulto, Eŭsebio rifuzis subskribi la ediktojn altruditajn de la imperiestro.

Tiam Eŭsebio estis tuj depostenigita el episkopa ofico kaj ekzilita en [[Skitopolo]] (Beit She'an, nun Israelio), kaj poste en [[Kapadokio]] kaj fine en [[Tebaido (kristana ermitujo)]]. En [[361]], post la morto de [[Konstancio la 2-a]], la imperiestro [[Juliano la Apostato|Juliano]], kiu kontraŭis kristanismon kaj katolikan kaj arianan, konsentis ke li reposedu sian episkopan sidejon. En [[362]] Eŭsebio partoprenis la koncilion de Aleksandrio en kiu estis decidite “pardoni” la episkopojepiskopojn arianajarianajn, kondiĉe ke ili revenu al la laika stato.

La katolika eklezio celebras lian liturgian memorigon la 16-an de decembro, sed ĵusaiĵusaj reformoj ([[1969]]) ŝanĝis la daton kiu nun estas la 2-a de aŭgusto kun “laŭvola memorigo”.

Sankta Eŭsebio estas la precipa patrono de la “Eklezia Regiono [[Piemonto]]”. Al lia nomenomo referencas diversaj institucioj kaj katolikaj laikaj aktivecoj.

[[Dosiero:Old latin gospel.jpg|thumb|200 px|''Codex Vercellensis'' skribitaverkita de Eŭsebio]]

La Katolika Enciklopedio atribuas al li la sekvon: tri mallongaj leteroj de Eŭsebio estas presitaj en [[Jacques Paul Migne|Migne]] (LAT. , XI, 947-54 kaj X, 713-14). Hieronimo en ''De viris illustribus)'' kaj en Epistolo n. 2) atribuas al li la latinan tradukaĵon de ''Komentaĵo pri la Psalmoj'', verko originale greklingva de Eŭsebio de Cezareo; sed tiu laboro estis perdita. Ekzistas konservite en la katedralo ĉe Verĉelo la [[Codex Vercellensis]] (Kodekso Vercellensis), la plej frua manuskripto de la malnovaj Latinaj kodeksaj Evangelioj kiu estas ĝenerale kredita estintikonsiderita skribitaverkita fare de Eŭsebio. Ĝi estis publikigita fare de Irico (Milano 1748) kaj Bianchini (Romo, 1749), kaj estas represitaj en Migne, Patrologia Latino XI, 9-948; nova eldono estis aperigita pere de Belsheim (Kristianio, 1894). Krüger (Lucifer, Bischof von Calaris [Leipzig, 1886, 118-30) atribuas al Eŭsebio baptoparoladon de Caspari (Quellen-Sur Geschichte des Taufsymbols, Kristianio, 1869, II, 132-40).

La konfeso de kredo (''De trinitate confessio'') foje atribuita al Eŭsebio, ne estas lia redaktaĵo.

* [http://www.vatican.va/holy_father/benedict_xvi/audiences/2007/documents/hf_ben-xvi_aud_20071017_it.html Catrkezo de [[Benedikto la 16-a]] pri Sankta Eŭsebio okaze de ĝenerala udiencoaŭdienco de 17a de oktobro de 2007].