Sieĝo de Konstantinopolo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eko
 
ligoj
Linio 1:
Kiam [[Mehmedo la 2-a]] supreniris la tronon en 1451 li dediĉis lin mem al plifortigado de la Otomana Mararmeo kaj en la sama jaro faris preparojn por la konkero de [[Konstantinopolo]]. En la mallarĝa markolo [[Bosporo]], ekzisti fortikaĵo Anadoluhisarı, konstruita de lia praavo Bajezido la 1-a sur la azia flanko; Mehmedo starigis paran pli fortan fortikaĵon nomita Rumelihisarı sur la eŭropa flanko kaj tiel havi kompletan kontrolon de la markolo. Kompletiginta la fortikaĵojn, Mehmedo ekpagigis imposton al ŝipoj pasantaj ene de atingo de ties kanonoj. veneziaVenezia ŝipo rifuzanta signalojn halti, estis sinkita per ununura pafo kaj ĉiujĉiujn la supervivantajtransvivintajn maristojn maristojoni senkapigitajsenkapigis.[1]
 
En 1453 Mehmedo komencis la sieĝon de Konstantinopolo kun armeo inter 80.000 ĝis 200.000 trupojtersoldatoj kaj mararmeo deel 320 ŝipoj, kvankam plejmulto el ili estis transport- kaj magazen-ŝipoj. La urbo estis nun ĉirkaŭigita de maro kaj lando; la floto ĉe la enirejo de la Bosporo estis streĉita de marbordo al marbordo en la formo de duonluno, malhelpante ajnan helpon el la maro por la sieĝitoj.[1]
Mapo de Konstantinopolo kaj ĝiaj landaj muroj kaj haveno.
 
Linio 8:
La sieĝo estis plenumita kun nemezurebla fortostreĉo. Oni aplikis la plej grandajn kanonojn, kiuj tiam ekzistis en la mondo, kaj eĉ transportis, per la brakofortoj de sklavoj, dekojn da ŝipoj super la tero de Bosporo ĝis la Ora Korno transpasante la krutajn galatiajn altaĵojn de Galata, por ĉirkaŭiri la faman ĉenon instalitan kiel baro inter la enfluejo de la Ora Korno kaj la Maro Marmara.
 
Konstantinopolo falis la 29an de majo post kvindekseptagan sieĝon.[1] Post ĉi tiu konkero, Mehmed movis la Otomanan ĉefurbon de [[Adrianopolo]] al Konstantinopolo. Li estis 21-jaraĝa.
 
Post la Falo de *Constantinople, Mehmedo alprenis la titolon de "Cezaro" de Romo (Kayser-i Rûm), kvankam ĉi tiu nomo ne estis rekonita de la Patriarko de Konstantinopolo nek de la kristana Eŭropo. La aserto de Mehmedo praviĝis sur la koncepto ke Konstantinopolo estis la sidejo de la [[Romia Imperio]], post la translokigo de la ĉefurbo tie en la jaro en 330 kaj la falo de la Okcident-Romia Imperio. Mehmedo ankaŭ havis sangan rilaton al la Bizanca Imperia familio; lia antaŭulo, Sultano Orhano la 1-a edzinigis Bizancan princinon kaj Mehmed eble asertis devenon de Johano Tzelepes Komnenos. Li ne estis la nura reganto alprenante tian titolon, kaj tion faaris ankaŭ la Sankta Roma Imperio en Okcidenta Eŭropo, kies imperiestro, Frederiko la 3-a, spuris sian descendon el Karolo la Granda kiu akiris la titolon de Roma Imperiestro kiam li estis kronita de papo Leono la 3-a en 800 - kvankam neniam rekonita kiel tia de la Bizanca Imperio.